кудлы́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кудлы́чанне | |
| кудлы́чання | |
| кудлы́чанню | |
| кудлы́чанне | |
| кудлы́чаннем | |
| кудлы́чанні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннікудлы́чыць
‘касмаціць, кудлаціць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кудлы́чу | кудлы́чым | |
| кудлы́чыш | кудлы́чыце | |
| кудлы́чыць | кудлы́чаць | |
| Прошлы час | ||
| кудлы́чыў | кудлы́чылі | |
| кудлы́чыла | ||
| кудлы́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| кудлы́ч | кудлы́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кудлы́чачы | ||
Крыніцы:
ку́дра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ку́дра | ку́дры | |
| ку́дры | ку́драў | |
| ку́дры | ку́драм | |
| ку́дру | ку́дры | |
| ку́драй ку́драю |
ку́драмі | |
| ку́дры | ку́драх |
Крыніцы:
кудра́венькі
прыметнік, якасны
| кудра́венькі | кудра́венькая | кудра́венькае | кудра́венькія | |
| кудра́венькага | кудра́венькай кудра́венькае |
кудра́венькага | кудра́венькіх | |
| кудра́венькаму | кудра́венькай | кудра́венькаму | кудра́венькім | |
| кудра́венькі ( кудра́венькага ( |
кудра́венькую | кудра́венькае | кудра́венькія ( кудра́венькіх ( |
|
| кудра́венькім | кудра́венькай кудра́венькаю |
кудра́венькім | кудра́венькімі | |
| кудра́венькім | кудра́венькай | кудра́венькім | кудра́венькіх | |
Крыніцы:
кудра́вы
прыметнік, якасны
| кудра́вы | кудра́вая | кудра́вае | кудра́выя | |
| кудра́вага | кудра́вай кудра́вае |
кудра́вага | кудра́вых | |
| кудра́ваму | кудра́вай | кудра́ваму | кудра́вым | |
| кудра́вы ( кудра́вага ( |
кудра́вую | кудра́вае | кудра́выя ( кудра́вых ( |
|
| кудра́вым | кудра́вай кудра́ваю |
кудра́вым | кудра́вымі | |
| кудра́вым | кудра́вай | кудра́вым | кудра́вых | |
Крыніцы:
кудра́сты
прыметнік, якасны
| кудра́сты | кудра́стая | кудра́стае | кудра́стыя | |
| кудра́стага | кудра́стай кудра́стае |
кудра́стага | кудра́стых | |
| кудра́стаму | кудра́стай | кудра́стаму | кудра́стым | |
| кудра́сты ( кудра́стага ( |
кудра́стую | кудра́стае | кудра́стыя ( кудра́стых ( |
|
| кудра́стым | кудра́стай кудра́стаю |
кудра́стым | кудра́стымі | |
| кудра́стым | кудра́стай | кудра́стым | кудра́стых | |
Крыніцы:
Ку́дрычы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ку́дрычы | |
| Ку́дрыч Ку́дрычаў |
|
| Ку́дрычам | |
| Ку́дрычы | |
| Ку́дрычамі | |
| Ку́дрычах |
Кудры́шчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Кудры́шчына | |
| Кудры́шчына | |
| Кудры́шчыну | |
| Кудры́шчына | |
| Кудры́шчынам | |
| Кудры́шчыне |
куды́
часціца
Крыніцы:
куды́
прыслоўе
| куды́ | - | - |
Крыніцы: