кудлы́чыць
‘касмаціць, кудлаціць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кудлы́чу | кудлы́чым | |
| кудлы́чыш | кудлы́чыце | |
| кудлы́чыць | кудлы́чаць | |
| Прошлы час | ||
| кудлы́чыў | кудлы́чылі | |
| кудлы́чыла | ||
| кудлы́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| кудлы́ч | кудлы́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кудлы́чачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)