Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Каўлякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Каўлякі́
Р. Каўляко́ў
Д. Каўляка́м
В. Каўлякі́
Т. Каўляка́мі
М. Каўляка́х

каўляко́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каўляко́ўскі каўляко́ўская каўляко́ўскае каўляко́ўскія
Р. каўляко́ўскага каўляко́ўскай
каўляко́ўскае
каўляко́ўскага каўляко́ўскіх
Д. каўляко́ўскаму каўляко́ўскай каўляко́ўскаму каўляко́ўскім
В. каўляко́ўскі (неадуш.)
каўляко́ўскага (адуш.)
каўляко́ўскую каўляко́ўскае каўляко́ўскія (неадуш.)
каўляко́ўскіх (адуш.)
Т. каўляко́ўскім каўляко́ўскай
каўляко́ўскаю
каўляко́ўскім каўляко́ўскімі
М. каўляко́ўскім каўляко́ўскай каўляко́ўскім каўляко́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ка́ўнас

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ка́ўнас
Р. Ка́ўнаса
Д. Ка́ўнасу
В. Ка́ўнас
Т. Ка́ўнасам
М. Ка́ўнасе

ка́ўнаскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́ўнаскі ка́ўнаская ка́ўнаскае ка́ўнаскія
Р. ка́ўнаскага ка́ўнаскай
ка́ўнаскае
ка́ўнаскага ка́ўнаскіх
Д. ка́ўнаскаму ка́ўнаскай ка́ўнаскаму ка́ўнаскім
В. ка́ўнаскі (неадуш.)
ка́ўнаскага (адуш.)
ка́ўнаскую ка́ўнаскае ка́ўнаскія (неадуш.)
ка́ўнаскіх (адуш.)
Т. ка́ўнаскім ка́ўнаскай
ка́ўнаскаю
ка́ўнаскім ка́ўнаскімі
М. ка́ўнаскім ка́ўнаскай ка́ўнаскім ка́ўнаскіх

Крыніцы: piskunou2012.

каўне́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каўне́р каўняры́
Р. каўняра́ каўняро́ў
Д. каўняру́ каўняра́м
В. каўне́р каўняры́
Т. каўняро́м каўняра́мі
М. каўняры́ каўняра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каўне́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каўне́рчык каўне́рчыкі
Р. каўне́рчыка каўне́рчыкаў
Д. каўне́рчыку каўне́рчыкам
В. каўне́рчык каўне́рчыкі
Т. каўне́рчыкам каўне́рчыкамі
М. каўне́рчыку каўне́рчыках

Крыніцы: piskunou2012.

каўне́рык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каўне́рык каўне́рыкі
Р. каўне́рыка каўне́рыкаў
Д. каўне́рыку каўне́рыкам
В. каўне́рык каўне́рыкі
Т. каўне́рыкам каўне́рыкамі
М. каўне́рыку каўне́рыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каўне́рыкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каўне́рыкавы каўне́рыкавая каўне́рыкавае каўне́рыкавыя
Р. каўне́рыкавага каўне́рыкавай
каўне́рыкавае
каўне́рыкавага каўне́рыкавых
Д. каўне́рыкаваму каўне́рыкавай каўне́рыкаваму каўне́рыкавым
В. каўне́рыкавы (неадуш.)
каўне́рыкавага (адуш.)
каўне́рыкавую каўне́рыкавае каўне́рыкавыя (неадуш.)
каўне́рыкавых (адуш.)
Т. каўне́рыкавым каўне́рыкавай
каўне́рыкаваю
каўне́рыкавым каўне́рыкавымі
М. каўне́рыкавым каўне́рыкавай каўне́рыкавым каўне́рыкавых

Крыніцы: piskunou2012.

ка́ўнтар-чэ́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́ўнтар-чэ́к ка́ўнтар-чэ́кі
Р. ка́ўнтар-чэ́ка ка́ўнтар-чэ́каў
Д. ка́ўнтар-чэ́ку ка́ўнтар-чэ́кам
В. ка́ўнтар-чэ́к ка́ўнтар-чэ́кі
Т. ка́ўнтар-чэ́кам ка́ўнтар-чэ́камі
М. ка́ўнтар-чэ́ку ка́ўнтар-чэ́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Каўня́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Каўня́ны
Р. Каўня́н
Каўня́наў
Д. Каўня́нам
В. Каўня́ны
Т. Каўня́намі
М. Каўня́нах