Каўлякі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Каўлякі́ | |
| Каўляко́ў | |
| Каўляка́м | |
| Каўлякі́ | |
| Каўляка́мі | |
| Каўляка́х |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэннікаўляко́ўскі
прыметнік, адносны
| каўляко́ўскі | каўляко́ўская | каўляко́ўскае | каўляко́ўскія | |
| каўляко́ўскага | каўляко́ўскай каўляко́ўскае |
каўляко́ўскага | каўляко́ўскіх | |
| каўляко́ўскаму | каўляко́ўскай | каўляко́ўскаму | каўляко́ўскім | |
| каўляко́ўскі ( каўляко́ўскага ( |
каўляко́ўскую | каўляко́ўскае | каўляко́ўскія ( каўляко́ўскіх ( |
|
| каўляко́ўскім | каўляко́ўскай каўляко́ўскаю |
каўляко́ўскім | каўляко́ўскімі | |
| каўляко́ўскім | каўляко́ўскай | каўляко́ўскім | каўляко́ўскіх | |
Крыніцы:
Ка́ўнас
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ка́ўнас | |
| Ка́ўнаса | |
| Ка́ўнасу | |
| Ка́ўнас | |
| Ка́ўнасам | |
| Ка́ўнасе |
ка́ўнаскі
прыметнік, адносны
| ка́ўнаскі | ка́ўнаская | ка́ўнаскае | ка́ўнаскія | |
| ка́ўнаскага | ка́ўнаскай ка́ўнаскае |
ка́ўнаскага | ка́ўнаскіх | |
| ка́ўнаскаму | ка́ўнаскай | ка́ўнаскаму | ка́ўнаскім | |
| ка́ўнаскі ( ка́ўнаскага ( |
ка́ўнаскую | ка́ўнаскае | ка́ўнаскія ( ка́ўнаскіх ( |
|
| ка́ўнаскім | ка́ўнаскай ка́ўнаскаю |
ка́ўнаскім | ка́ўнаскімі | |
| ка́ўнаскім | ка́ўнаскай | ка́ўнаскім | ка́ўнаскіх | |
Крыніцы:
каўне́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| каўне́р | каўняры́ | |
| каўняра́ | каўняро́ў | |
| каўняру́ | каўняра́м | |
| каўне́р | каўняры́ | |
| каўняро́м | каўняра́мі | |
| каўняры́ | каўняра́х |
Крыніцы:
каўне́рчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| каўне́рчык | каўне́рчыкі | |
| каўне́рчыка | каўне́рчыкаў | |
| каўне́рчыку | каўне́рчыкам | |
| каўне́рчык | каўне́рчыкі | |
| каўне́рчыкам | каўне́рчыкамі | |
| каўне́рчыку | каўне́рчыках |
Крыніцы:
каўне́рык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| каўне́рык | каўне́рыкі | |
| каўне́рыка | каўне́рыкаў | |
| каўне́рыку | каўне́рыкам | |
| каўне́рык | каўне́рыкі | |
| каўне́рыкам | каўне́рыкамі | |
| каўне́рыку | каўне́рыках |
Крыніцы:
каўне́рыкавы
прыметнік, адносны
| каўне́рыкавы | каўне́рыкавая | каўне́рыкавае | каўне́рыкавыя | |
| каўне́рыкавага | каўне́рыкавай каўне́рыкавае |
каўне́рыкавага | каўне́рыкавых | |
| каўне́рыкаваму | каўне́рыкавай | каўне́рыкаваму | каўне́рыкавым | |
| каўне́рыкавы ( каўне́рыкавага ( |
каўне́рыкавую | каўне́рыкавае | каўне́рыкавыя ( каўне́рыкавых ( |
|
| каўне́рыкавым | каўне́рыкавай каўне́рыкаваю |
каўне́рыкавым | каўне́рыкавымі | |
| каўне́рыкавым | каўне́рыкавай | каўне́рыкавым | каўне́рыкавых | |
Крыніцы:
ка́ўнтар-чэ́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ка́ўнтар-чэ́к | ка́ўнтар-чэ́кі | |
| ка́ўнтар-чэ́ка | ка́ўнтар-чэ́каў | |
| ка́ўнтар-чэ́ку | ка́ўнтар-чэ́кам | |
| ка́ўнтар-чэ́к | ка́ўнтар-чэ́кі | |
| ка́ўнтар-чэ́кам | ка́ўнтар-чэ́камі | |
| ка́ўнтар-чэ́ку | ка́ўнтар-чэ́ках |
Крыніцы:
Каўня́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Каўня́ны | |
| Каўня́н Каўня́наў |
|
| Каўня́нам | |
| Каўня́ны | |
| Каўня́намі | |
| Каўня́нах |