Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

каталізава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. каталізу́ецца каталізу́юцца
Прошлы час
м. каталізава́ўся каталізава́ліся
ж. каталізава́лася
н. каталізава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час каталізу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

каталізава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. каталізу́ецца каталізу́юцца
Прошлы час
м. каталізава́ўся каталізава́ліся
ж. каталізава́лася
н. каталізава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час каталізава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

каталізава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каталізу́ю каталізу́ем
2-я ас. каталізу́еш каталізу́еце
3-я ас. каталізу́е каталізу́юць
Прошлы час
м. каталізава́ў каталізава́лі
ж. каталізава́ла
н. каталізава́ла
Загадны лад
2-я ас. каталізу́й каталізу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каталізу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

каталізава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каталізу́ю каталізу́ем
2-я ас. каталізу́еш каталізу́еце
3-я ас. каталізу́е каталізу́юць
Прошлы час
м. каталізава́ў каталізава́лі
ж. каталізава́ла
н. каталізава́ла
Загадны лад
2-я ас. каталізу́й каталізу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час каталізава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

каталіза́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каталіза́тар каталіза́тары
Р. каталіза́тара каталіза́тараў
Д. каталіза́тару каталіза́тарам
В. каталіза́тар каталіза́тары
Т. каталіза́тарам каталіза́тарамі
М. каталіза́тары каталіза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каталіза́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каталіза́тарны каталіза́тарная каталіза́тарнае каталіза́тарныя
Р. каталіза́тарнага каталіза́тарнай
каталіза́тарнае
каталіза́тарнага каталіза́тарных
Д. каталіза́тарнаму каталіза́тарнай каталіза́тарнаму каталіза́тарным
В. каталіза́тарны (неадуш.)
каталіза́тарнага (адуш.)
каталіза́тарную каталіза́тарнае каталіза́тарныя (неадуш.)
каталіза́тарных (адуш.)
Т. каталіза́тарным каталіза́тарнай
каталіза́тарнаю
каталіза́тарным каталіза́тарнымі
М. каталіза́тарным каталіза́тарнай каталіза́тарным каталіза́тарных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

каталізацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каталізацы́йны каталізацы́йная каталізацы́йнае каталізацы́йныя
Р. каталізацы́йнага каталізацы́йнай
каталізацы́йнае
каталізацы́йнага каталізацы́йных
Д. каталізацы́йнаму каталізацы́йнай каталізацы́йнаму каталізацы́йным
В. каталізацы́йны (неадуш.) каталізацы́йную каталізацы́йнае каталізацы́йныя (неадуш.)
Т. каталізацы́йным каталізацы́йнай
каталізацы́йнаю
каталізацы́йным каталізацы́йнымі
М. каталізацы́йным каталізацы́йнай каталізацы́йным каталізацы́йных

Крыніцы: prym2009.

каталіза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. каталіза́цыя
Р. каталіза́цыі
Д. каталіза́цыі
В. каталіза́цыю
Т. каталіза́цыяй
каталіза́цыяю
М. каталіза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

ката́лізны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ката́лізны ката́лізная ката́лізнае ката́лізныя
Р. ката́лізнага ката́лізнай
ката́лізнае
ката́лізнага ката́лізных
Д. ката́лізнаму ката́лізнай ката́лізнаму ката́лізным
В. ката́лізны (неадуш.)
ката́лізнага (адуш.)
ката́лізную ката́лізнае ката́лізныя (неадуш.)
ката́лізных (адуш.)
Т. ката́лізным ката́лізнай
ката́лізнаю
ката́лізным ката́лізнымі
М. ката́лізным ката́лізнай ката́лізным ката́лізных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

каталі́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каталі́к каталікі́
Р. каталіка́ каталіко́ў
Д. каталіку́ каталіка́м
В. каталіка́ каталіко́ў
Т. каталіко́м каталіка́мі
М. каталіку́ каталіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.