до́ўгі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
до́ўгі |
до́ўгая |
до́ўгае |
до́ўгія |
| Р. |
до́ўгага |
до́ўгай до́ўгае |
до́ўгага |
до́ўгіх |
| Д. |
до́ўгаму |
до́ўгай |
до́ўгаму |
до́ўгім |
| В. |
до́ўгі (неадуш.) до́ўгага (адуш.) |
до́ўгую |
до́ўгае |
до́ўгія (неадуш.) до́ўгіх (адуш.) |
| Т. |
до́ўгім |
до́ўгай до́ўгаю |
до́ўгім |
до́ўгімі |
| М. |
до́ўгім |
до́ўгай |
до́ўгім |
до́ўгіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
До́ўгі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| м. |
| Н. |
До́ўгі |
| Р. |
До́ўгага |
| Д. |
До́ўгаму |
| В. |
До́ўгі |
| Т. |
До́ўгім |
| М. |
До́ўгім |
До́ўгія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
До́ўгія |
| Р. |
До́ўгіх |
| Д. |
До́ўгім |
| В. |
До́ўгія |
| Т. |
До́ўгімі |
| М. |
До́ўгіх |
До́ўжа
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
До́ўжа |
| Р. |
До́ўжы |
| Д. |
До́ўжы |
| В. |
До́ўжу |
| Т. |
До́ўжай До́ўжаю |
| М. |
До́ўжы |
До́ўжыца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
До́ўжыца |
| Р. |
До́ўжыцы |
| Д. |
До́ўжыцы |
| В. |
До́ўжыцу |
| Т. |
До́ўжыцай До́ўжыцаю |
| М. |
До́ўжыцы |
до́ўжыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
до́ўжыцца |
до́ўжацца |
| Прошлы час |
| м. |
до́ўжыўся |
до́ўжыліся |
| ж. |
до́ўжылася |
| н. |
до́ўжылася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
до́ўжыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
до́ўжу |
до́ўжым |
| 2-я ас. |
до́ўжыш |
до́ўжыце |
| 3-я ас. |
до́ўжыць |
до́ўжаць |
| Прошлы час |
| м. |
до́ўжыў |
до́ўжылі |
| ж. |
до́ўжыла |
| н. |
до́ўжыла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
до́ўжачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
До́ўклеўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
До́ўклеўшчына |
| Р. |
До́ўклеўшчыны |
| Д. |
До́ўклеўшчыне |
| В. |
До́ўклеўшчыну |
| Т. |
До́ўклеўшчынай До́ўклеўшчынаю |
| М. |
До́ўклеўшчыне |