До́ўжыца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. До́ўжыца
Р. До́ўжыцы
Д. До́ўжыцы
В. До́ўжыцу
Т. До́ўжыцай
До́ўжыцаю
М. До́ўжыцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)