до́ўжыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. до́ўжу до́ўжым
2-я ас. до́ўжыш до́ўжыце
3-я ас. до́ўжыць до́ўжаць
Прошлы час
м. до́ўжыў до́ўжылі
ж. до́ўжыла
н. до́ўжыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час до́ўжачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)