Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авклмнопруцчыэ

атруса́ць

‘абтрасаць, атрэпваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. атруса́ю атруса́ем
2-я ас. атруса́еш атруса́еце
3-я ас. атруса́е атруса́юць
Прошлы час
м. атруса́ў атруса́лі
ж. атруса́ла
н. атруса́ла
Загадны лад
2-я ас. атруса́й атруса́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час атруса́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

атрусе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. атрусе́нне
Р. атрусе́ння
Д. атрусе́нню
В. атрусе́нне
Т. атрусе́ннем
М. атрусе́нні

Крыніцы: piskunou2012.

атрусі́цца

дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. атру́сіцца атру́сяцца
Прошлы час
м. атру́сіўся атру́сіліся
ж. атру́сілася
н. атру́сілася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

атру́скі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. атру́скі
Р. атру́скаў
Д. атру́скам
В. атру́скі
Т. атру́скамі
М. атру́сках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

атру́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. атру́та атру́ты
Р. атру́ты атру́т
Д. атру́це атру́там
В. атру́ту атру́ты
Т. атру́тай
атру́таю		 атру́тамі
М. атру́це атру́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

атру́тлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атру́тлівы атру́тлівая атру́тлівае атру́тлівыя
Р. атру́тлівага атру́тлівай
атру́тлівае		 атру́тлівага атру́тлівых
Д. атру́тліваму атру́тлівай атру́тліваму атру́тлівым
В. атру́тлівы (неадуш.)
атру́тлівага (адуш.)		 атру́тлівую атру́тлівае атру́тлівыя (неадуш.)
атру́тлівых (адуш.)
Т. атру́тлівым атру́тлівай
атру́тліваю		 атру́тлівым атру́тлівымі
М. атру́тлівым атру́тлівай атру́тлівым атру́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.

атру́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
атру́тна атру́тней -

Крыніцы: piskunou2012.

атру́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. атру́тнасць
Р. атру́тнасці
Д. атру́тнасці
В. атру́тнасць
Т. атру́тнасцю
М. атру́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

атру́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. атру́тнік атру́тнікі
Р. атру́тніка атру́тнікаў
Д. атру́тніку атру́тнікам
В. атру́тніка атру́тнікаў
Т. атру́тнікам атру́тнікамі
М. атру́тніку атру́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

атру́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. атру́тніца атру́тніцы
Р. атру́тніцы атру́тніц
Д. атру́тніцы атру́тніцам
В. атру́тніцу атру́тніц
Т. атру́тніцай
атру́тніцаю		 атру́тніцамі
М. атру́тніцы атру́тніцах

Крыніцы: piskunou2012.