атру́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| атру́тнік | атру́тнікі | |
| атру́тніка | атру́тнікаў | |
| атру́тніку | атру́тнікам | |
| атру́тніка | атру́тнікаў | |
| атру́тнікам | атру́тнікамі | |
| атру́тніку | атру́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)