атру́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| атру́тніца | атру́тніцы | |
| атру́тніцы | атру́тніц | |
| атру́тніцы | атру́тніцам | |
| атру́тніцу | атру́тніц | |
| атру́тніцай атру́тніцаю |
атру́тніцамі | |
| атру́тніцы | атру́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)