аспіра́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аспіра́цыя | |
| аспіра́цыі | |
| аспіра́цыі | |
| аспіра́цыю | |
| аспіра́цыяй аспіра́цыяю |
|
| аспіра́цыі |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніаспіры́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аспіры́н | |
| аспіры́ну | |
| аспіры́ну | |
| аспіры́н | |
| аспіры́нам | |
| аспіры́не |
Крыніцы:
аспірынападо́бны
прыметнік, адносны
| аспірынападо́бны | аспірынападо́бная | аспірынападо́бнае | аспірынападо́бныя | |
| аспірынападо́бнага | аспірынападо́бнай аспірынападо́бнае |
аспірынападо́бнага | аспірынападо́бных | |
| аспірынападо́бнаму | аспірынападо́бнай | аспірынападо́бнаму | аспірынападо́бным | |
| аспірынападо́бны ( аспірынападо́бнага ( |
аспірынападо́бную | аспірынападо́бнае | аспірынападо́бныя ( аспірынападо́бных ( |
|
| аспірынападо́бным | аспірынападо́бнай аспірынападо́бнаю |
аспірынападо́бным | аспірынападо́бнымі | |
| аспірынападо́бным | аспірынападо́бнай | аспірынападо́бным | аспірынападо́бных | |
Крыніцы:
аспіры́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аспіры́нчык | |
| аспіры́нчыку | |
| аспіры́нчыку | |
| аспіры́нчык | |
| аспіры́нчыкам | |
| аспіры́нчыку |
Крыніцы:
аспрэ́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| аспрэ́чанне | аспрэ́чанні | |
| аспрэ́чання | аспрэ́чанняў | |
| аспрэ́чанню | аспрэ́чанням | |
| аспрэ́чанне | аспрэ́чанні | |
| аспрэ́чаннем | аспрэ́чаннямі | |
| аспрэ́чанні | аспрэ́чаннях |
Крыніцы:
аспрэ́чаны
прыметнік, адносны
| аспрэ́чаны | аспрэ́чаная | аспрэ́чанае | аспрэ́чаныя | |
| аспрэ́чанага | аспрэ́чанай аспрэ́чанае |
аспрэ́чанага | аспрэ́чаных | |
| аспрэ́чанаму | аспрэ́чанай | аспрэ́чанаму | аспрэ́чаным | |
| аспрэ́чаны ( аспрэ́чанага ( |
аспрэ́чаную | аспрэ́чанае | аспрэ́чаныя ( аспрэ́чаных ( |
|
| аспрэ́чаным | аспрэ́чанай аспрэ́чанаю |
аспрэ́чаным | аспрэ́чанымі | |
| аспрэ́чаным | аспрэ́чанай | аспрэ́чаным | аспрэ́чаных | |
Крыніцы:
аспрэ́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| аспрэ́чаны | аспрэ́чаная | аспрэ́чанае | аспрэ́чаныя | |
| аспрэ́чанага | аспрэ́чанай аспрэ́чанае |
аспрэ́чанага | аспрэ́чаных | |
| аспрэ́чанаму | аспрэ́чанай | аспрэ́чанаму | аспрэ́чаным | |
| аспрэ́чаны ( аспрэ́чанага ( |
аспрэ́чаную | аспрэ́чанае | аспрэ́чаныя ( аспрэ́чаных ( |
|
| аспрэ́чаным | аспрэ́чанай аспрэ́чанаю |
аспрэ́чаным | аспрэ́чанымі | |
| аспрэ́чаным | аспрэ́чанай | аспрэ́чаным | аспрэ́чаных | |
Кароткая форма: аспрэ́чана.
Крыніцы:
аспрэчвальны
прыметнік, адносны
| аспрэчвальны | аспрэчвальная | аспрэчвальнае | аспрэчвальныя | |
| аспрэчвальнага | аспрэчвальнай аспрэчвальнае |
аспрэчвальнага | аспрэчвальных | |
| аспрэчвальнаму | аспрэчвальнай | аспрэчвальнаму | аспрэчвальным | |
| аспрэчвальны аспрэчвальнага |
аспрэчвальную | аспрэчвальнае | аспрэчвальныя | |
| аспрэчвальным | аспрэчвальнай аспрэчвальнаю |
аспрэчвальным | аспрэчвальнымі | |
| аспрэчвальным | аспрэчвальнай | аспрэчвальным | аспрэчвальных | |
аспрэ́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| аспрэ́чванне | |
| аспрэ́чвання | |
| аспрэ́чванню | |
| аспрэ́чванне | |
| аспрэ́чваннем | |
| аспрэ́чванні |
Крыніцы:
аспрэ́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| аспрэ́чваецца | аспрэ́чваюцца | |
| Прошлы час | ||
| аспрэ́чваўся | аспрэ́чваліся | |
| аспрэ́чвалася | ||
| аспрэ́чвалася | ||
Крыніцы: