аспрэ́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| аспрэ́чванне | |
| аспрэ́чвання | |
| аспрэ́чванню | |
| аспрэ́чванне | |
| аспрэ́чваннем | |
| аспрэ́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)