Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апусты́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апусты́нены апусты́неная апусты́ненае апусты́неныя
Р. апусты́ненага апусты́ненай
апусты́ненае		 апусты́ненага апусты́неных
Д. апусты́ненаму апусты́ненай апусты́ненаму апусты́неным
В. апусты́нены (неадуш.)
апусты́ненага (адуш.)		 апусты́неную апусты́ненае апусты́неныя (неадуш.)
апусты́неных (адуш.)
Т. апусты́неным апусты́ненай
апусты́ненаю		 апусты́неным апусты́ненымі
М. апусты́неным апусты́ненай апусты́неным апусты́неных

Крыніцы: piskunou2012.

апусты́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апусты́ніцца апусты́няцца
Прошлы час
м. апусты́ніўся апусты́ніліся
ж. апусты́нілася
н. апусты́нілася
Дзеепрыслоўе
прош. час апусты́ніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

апусты́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апусты́ню апусты́нім
2-я ас. апусты́ніш апусты́ніце
3-я ас. апусты́ніць апусты́няць
Прошлы час
м. апусты́ніў апусты́нілі
ж. апусты́ніла
н. апусты́ніла
Загадны лад
2-я ас. апусты́нь апусты́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час апусты́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

апусты́ньванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апусты́ньванне
Р. апусты́ньвання
Д. апусты́ньванню
В. апусты́ньванне
Т. апусты́ньваннем
М. апусты́ньванні

Крыніцы: piskunou2012.

апусты́ньвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апусты́ньваецца апусты́ньваюцца
Прошлы час
м. апусты́ньваўся апусты́ньваліся
ж. апусты́ньвалася
н. апусты́ньвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час апусты́ньваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

апусце́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
апусце́ла - -

апусце́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. апусце́ласць апусце́ласці
Р. апусце́ласці апусце́ласцей
апусце́ласцяў
Д. апусце́ласці апусце́ласцям
В. апусце́ласць апусце́ласці
Т. апусце́ласцю апусце́ласцямі
М. апусце́ласці апусце́ласцях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

апусце́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апусце́лы апусце́лая апусце́лае апусце́лыя
Р. апусце́лага апусце́лай
апусце́лае		 апусце́лага апусце́лых
Д. апусце́ламу апусце́лай апусце́ламу апусце́лым
В. апусце́лы (неадуш.)
апусце́лага (адуш.)		 апусце́лую апусце́лае апусце́лыя (неадуш.)
апусце́лых (адуш.)
Т. апусце́лым апусце́лай
апусце́лаю		 апусце́лым апусце́лымі
М. апусце́лым апусце́лай апусце́лым апусце́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апусце́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апусце́лы апусце́лая апусце́лае апусце́лыя
Р. апусце́лага апусце́лай
апусце́лае		 апусце́лага апусце́лых
Д. апусце́ламу апусце́лай апусце́ламу апусце́лым
В. апусце́лы (неадуш.)
апусце́лага (адуш.)		 апусце́лую апусце́лае апусце́лыя (неадуш.)
апусце́лых (адуш.)
Т. апусце́лым апусце́лай
апусце́лаю		 апусце́лым апусце́лымі
М. апусце́лым апусце́лай апусце́лым апусце́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апусце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апусце́нне
Р. апусце́ння
Д. апусце́нню
В. апусце́нне
Т. апусце́ннем
М. апусце́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.