Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апраме́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраме́тны апраме́тная апраме́тнае апраме́тныя
Р. апраме́тнага апраме́тнай
апраме́тнае		 апраме́тнага апраме́тных
Д. апраме́тнаму апраме́тнай апраме́тнаму апраме́тным
В. апраме́тны (неадуш.)
апраме́тнага (адуш.)		 апраме́тную апраме́тнае апраме́тныя (неадуш.)
апраме́тных (адуш.)
Т. апраме́тным апраме́тнай
апраме́тнаю		 апраме́тным апраме́тнымі
М. апраме́тным апраме́тнай апраме́тным апраме́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апраме́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраме́тны апраме́тная апраме́тнае апраме́тныя
Р. апраме́тнага апраме́тнай
апраме́тнае		 апраме́тнага апраме́тных
Д. апраме́тнаму апраме́тнай апраме́тнаму апраме́тным
В. апраме́тны (неадуш.)
апраме́тнага (адуш.)		 апраме́тную апраме́тнае апраме́тныя (неадуш.)
апраме́тных (адуш.)
Т. апраме́тным апраме́тнай
апраме́тнаю		 апраме́тным апраме́тнымі
М. апраме́тным апраме́тнай апраме́тным апраме́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрамяне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апрамяне́нне
Р. апрамяне́ння
Д. апрамяне́нню
В. апрамяне́нне
Т. апрамяне́ннем
М. апрамяне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрамяні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрамяню́ся апраме́німся
2-я ас. апраме́нішся апраме́ніцеся
3-я ас. апраме́ніцца апраме́няцца
Прошлы час
м. апрамяні́ўся апрамяні́ліся
ж. апрамяні́лася
н. апрамяні́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час апрамяні́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

апрамяні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрамяню́ апраме́нім
2-я ас. апраме́ніш апраме́ніце
3-я ас. апраме́ніць апраме́няць
Прошлы час
м. апрамяні́ў апрамяні́лі
ж. апрамяні́ла
н. апрамяні́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час апрамяні́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

апрамяня́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апрамяня́льнік апрамяня́льнікі
Р. апрамяня́льніка апрамяня́льнікаў
Д. апрамяня́льніку апрамяня́льнікам
В. апрамяня́льнік апрамяня́льнікі
Т. апрамяня́льнікам апрамяня́льнікамі
М. апрамяня́льніку апрамяня́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

апрамяняльны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрамяняльны апрамяняльная апрамяняльнае апрамяняльныя
Р. апрамяняльнага апрамяняльнай
апрамяняльнае		 апрамяняльнага апрамяняльных
Д. апрамяняльнаму апрамяняльнай апрамяняльнаму апрамяняльным
В. апрамяняльны
апрамяняльнага		 апрамяняльную апрамяняльнае апрамяняльныя
Т. апрамяняльным апрамяняльнай
апрамяняльнаю		 апрамяняльным апрамяняльнымі
М. апрамяняльным апрамяняльнай апрамяняльным апрамяняльных

апрамяня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апрамяня́ецца апрамяня́юцца
Прошлы час
м. апрамяня́ўся апрамяня́ліся
ж. апрамяня́лася
н. апрамяня́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апрамяня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апрамяня́ю апрамяня́ем
2-я ас. апрамяня́еш апрамяня́еце
3-я ас. апрамяня́е апрамяня́юць
Прошлы час
м. апрамяня́ў апрамяня́лі
ж. апрамяня́ла
н. апрамяня́ла
Загадны лад
2-я ас. апрамяня́й апрамяня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апрамяня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апрана́льня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апрана́льня апрана́льні
Р. апрана́льні апрана́льняў
Д. апрана́льні апрана́льням
В. апрана́льню апрана́льні
Т. апрана́льняй
апрана́льняю		 апрана́льнямі
М. апрана́льні апрана́льнях

Крыніцы: krapivabr2012.