апрамяня́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апрамяня́льнік апрамяня́льнікі
Р. апрамяня́льніка апрамяня́льнікаў
Д. апрамяня́льніку апрамяня́льнікам
В. апрамяня́льнік апрамяня́льнікі
Т. апрамяня́льнікам апрамяня́льнікамі
М. апрамяня́льніку апрамяня́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)