Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апаго́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апаго́дзіцца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. апаго́дзілася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апа́д

‘плады’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. апа́д
Р. апа́ду
Д. апа́ду
В. апа́д
Т. апа́дам
М. апа́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апа́дак

‘плод, які апаў з дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апа́дак апа́дкі
Р. апа́дка апа́дкаў
Д. апа́дку апа́дкам
В. апа́дак апа́дкі
Т. апа́дкам апа́дкамі
М. апа́дку апа́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апада́нне
Р. апада́ння
Д. апада́нню
В. апада́нне
Т. апада́ннем
М. апада́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апада́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апада́ны апада́ная апада́нае апада́ныя
Р. апада́нага апада́най
апада́нае
апада́нага апада́ных
Д. апада́наму апада́най апада́наму апада́ным
В. апада́ны (неадуш.)
апада́нага (адуш.)
апада́ную апада́нае апада́ныя (неадуш.)
апада́ных (адуш.)
Т. апада́ным апада́най
апада́наю
апада́ным апада́нымі
М. апада́ным апада́най апада́ным апада́ных

Крыніцы: piskunou2012.

апада́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апада́ны апада́ная апада́нае апада́ныя
Р. апада́нага апада́най
апада́нае
апада́нага апада́ных
Д. апада́наму апада́най апада́наму апада́ным
В. апада́ны (неадуш.)
апада́нага (адуш.)
апада́ную апада́нае апада́ныя (неадуш.)
апада́ных (адуш.)
Т. апада́ным апада́най
апада́наю
апада́ным апада́нымі
М. апада́ным апада́най апада́ным апада́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ападаткава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ападаткава́нне
Р. ападаткава́ння
Д. ападаткава́нню
В. ападаткава́нне
Т. ападаткава́ннем
М. ападаткава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ападаткава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ападаткава́ны ападаткава́ная ападаткава́нае ападаткава́ныя
Р. ападаткава́нага ападаткава́най
ападаткава́нае
ападаткава́нага ападаткава́ных
Д. ападаткава́наму ападаткава́най ападаткава́наму ападаткава́ным
В. ападаткава́ны (неадуш.)
ападаткава́нага (адуш.)
ападаткава́ную ападаткава́нае ападаткава́ныя (неадуш.)
ападаткава́ных (адуш.)
Т. ападаткава́ным ападаткава́най
ападаткава́наю
ападаткава́ным ападаткава́нымі
М. ападаткава́ным ападаткава́най ападаткава́ным ападаткава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ападаткава́ць

‘абкласці падаткам каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ападатку́ю ападатку́ем
2-я ас. ападатку́еш ападатку́еце
3-я ас. ападатку́е ападатку́юць
Прошлы час
м. ападаткава́ў ападаткава́лі
ж. ападаткава́ла
н. ападаткава́ла
Загадны лад
2-я ас. ападатку́й ападатку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ападаткава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ападатко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ападатко́ўваецца ападатко́ўваюцца
Прошлы час
м. ападатко́ўваўся ападатко́ўваліся
ж. ападатко́ўвалася
н. ападатко́ўвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час ападатко́ўваючыся

Крыніцы: piskunou2012.