апа́дак

‘плод, які апаў з дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апа́дак апа́дкі
Р. апа́дка апа́дкаў
Д. апа́дку апа́дкам
В. апа́дак апа́дкі
Т. апа́дкам апа́дкамі
М. апа́дку апа́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)