апа́дак
‘плод, які апаў з дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
апа́дак | апа́дкі | |
апа́дка | апа́дкаў | |
апа́дку | апа́дкам | |
апа́дак | апа́дкі | |
апа́дкам | апа́дкамі | |
апа́дку | апа́дках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)