Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адыхо́дліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адыхо́дліва адыхо́длівей -

Крыніцы: piskunou2012.

адыхо́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адыхо́длівасць
Р. адыхо́длівасці
Д. адыхо́длівасці
В. адыхо́длівасць
Т. адыхо́длівасцю
М. адыхо́длівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адыхо́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адыхо́длівы адыхо́длівая адыхо́длівае адыхо́длівыя
Р. адыхо́длівага адыхо́длівай
адыхо́длівае		 адыхо́длівага адыхо́длівых
Д. адыхо́дліваму адыхо́длівай адыхо́дліваму адыхо́длівым
В. адыхо́длівы (неадуш.)
адыхо́длівага (адуш.)		 адыхо́длівую адыхо́длівае адыхо́длівыя (неадуш.)
адыхо́длівых (адуш.)
Т. адыхо́длівым адыхо́длівай
адыхо́дліваю		 адыхо́длівым адыхо́длівымі
М. адыхо́длівым адыхо́длівай адыхо́длівым адыхо́длівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

адыхо́днае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. адыхо́днае
Р. адыхо́днага
Д. адыхо́днаму
В. адыхо́днае
Т. адыхо́дным
М. адыхо́дным

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

адыхо́дная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. адыхо́дная
Р. адыхо́днай
Д. адыхо́днай
В. адыхо́дную
Т. адыхо́днай
адыхо́днаю
М. адыхо́днай

Іншыя варыянты: адхо́дная.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

адыхо́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адыхо́днік адыхо́днікі
Р. адыхо́дніка адыхо́днікаў
Д. адыхо́дніку адыхо́днікам
В. адыхо́дніка адыхо́днікаў
Т. адыхо́днікам адыхо́днікамі
М. адыхо́дніку адыхо́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адыхо́дніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адыхо́дніцтва
Р. адыхо́дніцтва
Д. адыхо́дніцтву
В. адыхо́дніцтва
Т. адыхо́дніцтвам
М. адыхо́дніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адыхо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адыхо́дны адыхо́дная адыхо́днае адыхо́дныя
Р. адыхо́днага адыхо́днай
адыхо́днае		 адыхо́днага адыхо́дных
Д. адыхо́днаму адыхо́днай адыхо́днаму адыхо́дным
В. адыхо́дны (неадуш.)
адыхо́днага (адуш.)		 адыхо́дную адыхо́днае адыхо́дныя (неадуш.)
адыхо́дных (адуш.)
Т. адыхо́дным адыхо́днай
адыхо́днаю		 адыхо́дным адыхо́днымі
М. адыхо́дным адыхо́днай адыхо́дным адыхо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адыхо́ды

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. адыхо́ды
Р. адыхо́даў
Д. адыхо́дам
В. адыхо́ды
Т. адыхо́дамі
М. адыхо́дах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

ады́хтар

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ады́хтар - -

Крыніцы: piskunou2012.