адыхо́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
адыхо́днік | адыхо́днікі | |
адыхо́дніка | адыхо́днікаў | |
адыхо́дніку | адыхо́днікам | |
адыхо́дніка | адыхо́днікаў | |
адыхо́днікам | адыхо́днікамі | |
адыхо́дніку | адыхо́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)