Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

аб’екты́ўна-псіхалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’екты́ўна-псіхалагі́чны аб’екты́ўна-псіхалагі́чная аб’екты́ўна-псіхалагі́чнае аб’екты́ўна-псіхалагі́чныя
Р. аб’екты́ўна-псіхалагі́чнага аб’екты́ўна-псіхалагі́чнай
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнае		 аб’екты́ўна-псіхалагі́чнага аб’екты́ўна-псіхалагі́чных
Д. аб’екты́ўна-псіхалагі́чнаму аб’екты́ўна-псіхалагі́чнай аб’екты́ўна-псіхалагі́чнаму аб’екты́ўна-псіхалагі́чным
В. аб’екты́ўна-псіхалагі́чны (неадуш.)
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнага (адуш.)		 аб’екты́ўна-псіхалагі́чную аб’екты́ўна-псіхалагі́чнае аб’екты́ўна-псіхалагі́чныя (неадуш.)
аб’екты́ўна-псіхалагі́чных (адуш.)
Т. аб’екты́ўна-псіхалагі́чным аб’екты́ўна-псіхалагі́чнай
аб’екты́ўна-псіхалагі́чнаю		 аб’екты́ўна-псіхалагі́чным аб’екты́ўна-псіхалагі́чнымі
М. аб’екты́ўна-псіхалагі́чным аб’екты́ўна-псіхалагі́чнай аб’екты́ўна-псіхалагі́чным аб’екты́ўна-псіхалагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

аб’екты́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’екты́ўны аб’екты́ўная аб’екты́ўнае аб’екты́ўныя
Р. аб’екты́ўнага аб’екты́ўнай
аб’екты́ўнае		 аб’екты́ўнага аб’екты́ўных
Д. аб’екты́ўнаму аб’екты́ўнай аб’екты́ўнаму аб’екты́ўным
В. аб’екты́ўны (неадуш.)
аб’екты́ўнага (адуш.)		 аб’екты́ўную аб’екты́ўнае аб’екты́ўныя (неадуш.)
аб’екты́ўных (адуш.)
Т. аб’екты́ўным аб’екты́ўнай
аб’екты́ўнаю		 аб’екты́ўным аб’екты́ўнымі
М. аб’екты́ўным аб’екты́ўнай аб’екты́ўным аб’екты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’екты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’екты́ўны аб’екты́ўная аб’екты́ўнае аб’екты́ўныя
Р. аб’екты́ўнага аб’екты́ўнай
аб’екты́ўнае		 аб’екты́ўнага аб’екты́ўных
Д. аб’екты́ўнаму аб’екты́ўнай аб’екты́ўнаму аб’екты́ўным
В. аб’екты́ўны (неадуш.)
аб’екты́ўнага (адуш.)		 аб’екты́ўную аб’екты́ўнае аб’екты́ўныя (неадуш.)
аб’екты́ўных (адуш.)
Т. аб’екты́ўным аб’екты́ўнай
аб’екты́ўнаю		 аб’екты́ўным аб’екты́ўнымі
М. аб’екты́ўным аб’екты́ўнай аб’екты́ўным аб’екты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’е́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аб’е́м аб’ядзі́м
2-я ас. аб’ясі́ аб’ясце́
3-я ас. аб’е́сць аб’яду́ць
Прошлы час
м. аб’е́ў аб’е́лі
ж. аб’е́ла
н. аб’е́ла
Загадны лад
2-я ас. аб’е́ш
аб’е́ж		 аб’е́шце
аб’е́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час аб’е́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’е́сціся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аб’е́мся аб’ядзі́мся
2-я ас. аб’ясі́ся аб’ясце́ся
3-я ас. аб’е́сца аб’яду́цца
Прошлы час
м. аб’е́ўся аб’е́ліся
ж. аб’е́лася
н. аб’е́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час аб’е́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’е́ханы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’е́ханы аб’е́ханая аб’е́ханае аб’е́ханыя
Р. аб’е́ханага аб’е́ханай
аб’е́ханае		 аб’е́ханага аб’е́ханых
Д. аб’е́ханаму аб’е́ханай аб’е́ханаму аб’е́ханым
В. аб’е́ханы (неадуш.)
аб’е́ханага (адуш.)		 аб’е́ханую аб’е́ханае аб’е́ханыя (неадуш.)
аб’е́ханых (адуш.)
Т. аб’е́ханым аб’е́ханай
аб’е́ханаю		 аб’е́ханым аб’е́ханымі
М. аб’е́ханым аб’е́ханай аб’е́ханым аб’е́ханых

Крыніцы: piskunou2012.

аб’е́хаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аб’е́ду аб’е́дзем
2-я ас. аб’е́дзеш аб’е́дзеце
3-я ас. аб’е́дзе аб’е́дуць
Прошлы час
м. аб’е́хаў аб’е́халі
ж. аб’е́хала
н. аб’е́хала
Загадны лад
2-я ас. аб’е́дзь аб’е́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час аб’е́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’ё́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аб’ё́м аб’ё́мы
Р. аб’ё́му аб’ё́маў
Д. аб’ё́му аб’ё́мам
В. аб’ё́м аб’ё́мы
Т. аб’ё́мам аб’ё́мамі
М. аб’ё́ме аб’ё́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’ё́міста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аб’ё́міста - -

аб’ё́містасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аб’ё́містасць
Р. аб’ё́містасці
Д. аб’ё́містасці
В. аб’ё́містасць
Т. аб’ё́містасцю
М. аб’ё́містасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.