аб’екты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’екты́ўны аб’екты́ўная аб’екты́ўнае аб’екты́ўныя
Р. аб’екты́ўнага аб’екты́ўнай
аб’екты́ўнае		 аб’екты́ўнага аб’екты́ўных
Д. аб’екты́ўнаму аб’екты́ўнай аб’екты́ўнаму аб’екты́ўным
В. аб’екты́ўны (неадуш.)
аб’екты́ўнага (адуш.)		 аб’екты́ўную аб’екты́ўнае аб’екты́ўныя (неадуш.)
аб’екты́ўных (адуш.)
Т. аб’екты́ўным аб’екты́ўнай
аб’екты́ўнаю		 аб’екты́ўным аб’екты́ўнымі
М. аб’екты́ўным аб’екты́ўнай аб’екты́ўным аб’екты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)