Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдзйклмнопрстўхцчшя

пе́ршынец

‘тое, што з'явілася першым’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пе́ршынец пе́ршынцы
Р. пе́ршынца пе́ршынцаў
Д. пе́ршынцу пе́ршынцам
В. пе́ршынец пе́ршынцы
Т. пе́ршынцам пе́ршынцамі
М. пе́ршынцы пе́ршынцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Першыно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Першыно́
Р. Першына́
Д. Першыну́
В. Першыно́
Т. Першыно́м
М. Першыне́

першынствава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. першынству́ю першынству́ем
2-я ас. першынству́еш першынству́еце
3-я ас. першынству́е першынству́юць
Прошлы час
м. першынствава́ў першынствава́лі
ж. першынствава́ла
н. першынствава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час першынству́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

першынство́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. першынство́
Р. першынства́
Д. першынству́
В. першынство́
Т. першынство́м
М. першынстве́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

першынству́ючы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. першынству́ючы першынству́ючая першынству́ючае першынству́ючыя
Р. першынству́ючага першынству́ючай
першынству́ючае		 першынству́ючага першынству́ючых
Д. першынству́ючаму першынству́ючай першынству́ючаму першынству́ючым
В. першынству́ючы (неадуш.)
першынству́ючага (адуш.)		 першынству́ючую першынству́ючае першынству́ючыя (неадуш.)
першынству́ючых (адуш.)
Т. першынству́ючым першынству́ючай
першынству́ючаю		 першынству́ючым першынству́ючымі
М. першынству́ючым першынству́ючай першынству́ючым першынству́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

першынству́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. першынству́ючы першынству́ючая першынству́ючае першынству́ючыя
Р. першынству́ючага першынству́ючай
першынству́ючае		 першынству́ючага першынству́ючых
Д. першынству́ючаму першынству́ючай першынству́ючаму першынству́ючым
В. першынству́ючы (неадуш.)
першынству́ючага (адуш.)		 першынству́ючую першынству́ючае першынству́ючыя (неадуш.)
першынству́ючых (адуш.)
Т. першынству́ючым першынству́ючай
першынству́ючаю		 першынству́ючым першынству́ючымі
М. першынству́ючым першынству́ючай першынству́ючым першынству́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

першыня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. першыня́
Р. першыні́
Д. першыні́
В. першыню́
Т. першынёй
першынёю
М. першыні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

першэро́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. першэро́н першэро́ны
Р. першэро́на першэро́наў
Д. першэро́ну першэро́нам
В. першэро́на першэро́наў
Т. першэро́нам першэро́намі
М. першэро́не першэро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

першэро́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. першэро́нскі першэро́нская першэро́нскае першэро́нскія
Р. першэро́нскага першэро́нскай
першэро́нскае		 першэро́нскага першэро́нскіх
Д. першэро́нскаму першэро́нскай першэро́нскаму першэро́нскім
В. першэро́нскі (неадуш.)
першэро́нскага (адуш.)		 першэро́нскую першэро́нскае першэро́нскія (неадуш.)
першэро́нскіх (адуш.)
Т. першэро́нскім першэро́нскай
першэро́нскаю		 першэро́нскім першэро́нскімі
М. першэро́нскім першэро́нскай першэро́нскім першэро́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

перш-на́перш

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
перш-на́перш - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.