адвербіялізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адвербіялізава́ны |
адвербіялізава́ная |
адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́ныя |
| Р. |
адвербіялізава́нага |
адвербіялізава́най адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́нага |
адвербіялізава́ных |
| Д. |
адвербіялізава́наму |
адвербіялізава́най |
адвербіялізава́наму |
адвербіялізава́ным |
| В. |
адвербіялізава́ны (неадуш.) адвербіялізава́нага (адуш.) |
адвербіялізава́ную |
адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́ныя (неадуш.) адвербіялізава́ных (адуш.) |
| Т. |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́най адвербіялізава́наю |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́нымі |
| М. |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́най |
адвербіялізава́ным |
адвербіялізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адвербіялізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адвербіялізу́ецца |
адвербіялізу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
адвербіялізава́ўся |
адвербіялізава́ліся |
| ж. |
адвербіялізава́лася |
| н. |
адвербіялізава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адвербіялізу́ючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
адвербіяліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адвербіяліза́цыя |
| Р. |
адвербіяліза́цыі |
| Д. |
адвербіяліза́цыі |
| В. |
адвербіяліза́цыю |
| Т. |
адвербіяліза́цыяй адвербіяліза́цыяю |
| М. |
адвербіяліза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
адвербіялізо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адвербіялізо́ўваецца |
адвербіялізо́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
адвербіялізо́ўваўся |
адвербіялізо́ўваліся |
| ж. |
адвербіялізо́ўвалася |
| н. |
адвербіялізо́ўвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адвербіялізо́ўваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
адвербія́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адвербія́льны |
адвербія́льная |
адвербія́льнае |
адвербія́льныя |
| Р. |
адвербія́льнага |
адвербія́льнай адвербія́льнае |
адвербія́льнага |
адвербія́льных |
| Д. |
адвербія́льнаму |
адвербія́льнай |
адвербія́льнаму |
адвербія́льным |
| В. |
адвербія́льны (неадуш.) адвербія́льнага (адуш.) |
адвербія́льную |
адвербія́льнае |
адвербія́льныя (неадуш.) адвербія́льных (адуш.) |
| Т. |
адвербія́льным |
адвербія́льнай адвербія́льнаю |
адвербія́льным |
адвербія́льнымі |
| М. |
адвербія́льным |
адвербія́льнай |
адвербія́льным |
адвербія́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
адве́ргнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адве́ргнуты |
адве́ргнутая |
адве́ргнутае |
адве́ргнутыя |
| Р. |
адве́ргнутага |
адве́ргнутай адве́ргнутае |
адве́ргнутага |
адве́ргнутых |
| Д. |
адве́ргнутаму |
адве́ргнутай |
адве́ргнутаму |
адве́ргнутым |
| В. |
адве́ргнуты (неадуш.) адве́ргнутага (адуш.) |
адве́ргнутую |
адве́ргнутае |
адве́ргнутыя (неадуш.) адве́ргнутых (адуш.) |
| Т. |
адве́ргнутым |
адве́ргнутай адве́ргнутаю |
адве́ргнутым |
адве́ргнутымі |
| М. |
адве́ргнутым |
адве́ргнутай |
адве́ргнутым |
адве́ргнутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
адве́рнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адве́рнены |
адве́рненая |
адве́рненае |
адве́рненыя |
| Р. |
адве́рненага |
адве́рненай адве́рненае |
адве́рненага |
адве́рненых |
| Д. |
адве́рненаму |
адве́рненай |
адве́рненаму |
адве́рненым |
| В. |
адве́рнены (неадуш.) адве́рненага (адуш.) |
адве́рненую |
адве́рненае |
адве́рненыя (неадуш.) адве́рненых (адуш.) |
| Т. |
адве́рненым |
адве́рненай адве́рненаю |
адве́рненым |
адве́рненымі |
| М. |
адве́рненым |
адве́рненай |
адве́рненым |
адве́рненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
адве́рнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адве́рнены |
адве́рненая |
адве́рненае |
адве́рненыя |
| Р. |
адве́рненага |
адве́рненай адве́рненае |
адве́рненага |
адве́рненых |
| Д. |
адве́рненаму |
адве́рненай |
адве́рненаму |
адве́рненым |
| В. |
адве́рнены (неадуш.) адве́рненага (адуш.) |
адве́рненую |
адве́рненае |
адве́рненыя (неадуш.) адве́рненых (адуш.) |
| Т. |
адве́рненым |
адве́рненай адве́рненаю |
адве́рненым |
адве́рненымі |
| М. |
адве́рненым |
адве́рненай |
адве́рненым |
адве́рненых |
Іншыя варыянты:
адве́рнуты.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Адве́рнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Адве́рнікі |
| Р. |
Адве́рнікаў |
| Д. |
Адве́рнікам |
| В. |
Адве́рнікі |
| Т. |
Адве́рнікамі |
| М. |
Адве́рніках |