адвербіялізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
адвербіялізава́ны | адвербіялізава́ная | адвербіялізава́нае | адвербіялізава́ныя | |
адвербіялізава́нага | адвербіялізава́най адвербіялізава́нае |
адвербіялізава́нага | адвербіялізава́ных | |
адвербіялізава́наму | адвербіялізава́най | адвербіялізава́наму | адвербіялізава́ным | |
адвербіялізава́ны ( адвербіялізава́нага ( |
адвербіялізава́ную | адвербіялізава́нае | адвербіялізава́ныя ( адвербіялізава́ных ( |
|
адвербіялізава́ным | адвербіялізава́най адвербіялізава́наю |
адвербіялізава́ным | адвербіялізава́нымі | |
адвербіялізава́ным | адвербіялізава́най | адвербіялізава́ным | адвербіялізава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)