першабытнаабшчы́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
першабытнаабшчы́нны |
першабытнаабшчы́нная |
першабытнаабшчы́ннае |
першабытнаабшчы́нныя |
Р. |
першабытнаабшчы́ннага |
першабытнаабшчы́ннай першабытнаабшчы́ннае |
першабытнаабшчы́ннага |
першабытнаабшчы́нных |
Д. |
першабытнаабшчы́ннаму |
першабытнаабшчы́ннай |
першабытнаабшчы́ннаму |
першабытнаабшчы́нным |
В. |
першабытнаабшчы́нны (неадуш.) першабытнаабшчы́ннага (адуш.) |
першабытнаабшчы́нную |
першабытнаабшчы́ннае |
першабытнаабшчы́нныя (неадуш.) першабытнаабшчы́нных (адуш.) |
Т. |
першабытнаабшчы́нным |
першабытнаабшчы́ннай першабытнаабшчы́ннаю |
першабытнаабшчы́нным |
першабытнаабшчы́ннымі |
М. |
першабытнаабшчы́нным |
першабытнаабшчы́ннай |
першабытнаабшчы́нным |
першабытнаабшчы́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
першабы́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
першабы́тнасць |
Р. |
першабы́тнасці |
Д. |
першабы́тнасці |
В. |
першабы́тнасць |
Т. |
першабы́тнасцю |
М. |
першабы́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
першабы́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
першабы́тны |
першабы́тная |
першабы́тнае |
першабы́тныя |
Р. |
першабы́тнага |
першабы́тнай першабы́тнае |
першабы́тнага |
першабы́тных |
Д. |
першабы́тнаму |
першабы́тнай |
першабы́тнаму |
першабы́тным |
В. |
першабы́тны (неадуш.) першабы́тнага (адуш.) |
першабы́тную |
першабы́тнае |
першабы́тныя (неадуш.) першабы́тных (адуш.) |
Т. |
першабы́тным |
першабы́тнай першабы́тнаю |
першабы́тным |
першабы́тнымі |
М. |
першабы́тным |
першабы́тнай |
першабы́тным |
першабы́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
першава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
першава́нне |
Р. |
першава́ння |
Д. |
першава́нню |
В. |
першава́нне |
Т. |
першава́ннем |
М. |
першава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
першаве́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першаве́снік |
першаве́снікі |
Р. |
першаве́сніка |
першаве́снікаў |
Д. |
першаве́сніку |
першаве́снікам |
В. |
першаве́сніка |
першаве́снікаў |
Т. |
першаве́снікам |
першаве́снікамі |
М. |
першаве́сніку |
першаве́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
першаво́блік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першаво́блік |
першаво́блікі |
Р. |
першаво́бліку |
першаво́блікаў |
Д. |
першаво́бліку |
першаво́блікам |
В. |
першаво́блік |
першаво́блікі |
Т. |
першаво́блікам |
першаво́блікамі |
М. |
першаво́бліку |
першаво́бліках |
Крыніцы:
piskunou2012.
першаво́браз
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першаво́браз |
першаво́бразы |
Р. |
першаво́браза |
першаво́бразаў |
Д. |
першаво́бразу |
першаво́бразам |
В. |
першаво́браз |
першаво́бразы |
Т. |
першаво́бразам |
першаво́бразамі |
М. |
першаво́бразе |
першаво́бразах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.