першаве́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. першаве́снік першаве́снікі
Р. першаве́сніка першаве́снікаў
Д. першаве́сніку першаве́снікам
В. першаве́сніка першаве́снікаў
Т. першаве́снікам першаве́снікамі
М. першаве́сніку першаве́сніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)