першаве́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| першаве́снік | першаве́снікі | |
| першаве́сніка | першаве́снікаў | |
| першаве́сніку | першаве́снікам | |
| першаве́сніка | першаве́снікаў | |
| першаве́снікам | першаве́снікамі | |
| першаве́сніку | першаве́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)