першаадкрыва́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
першаадкрыва́льніцтва |
Р. |
першаадкрыва́льніцтва |
Д. |
першаадкрыва́льніцтву |
В. |
першаадкрыва́льніцтва |
Т. |
першаадкрыва́льніцтвам |
М. |
першаадкрыва́льніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
першаадкрыццё
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
першаапо́стал
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першаапо́стал |
першаапо́сталы |
Р. |
першаапо́стала |
першаапо́сталаў |
Д. |
першаапо́сталу |
першаапо́сталам |
В. |
першаапо́стала |
першаапо́сталаў |
Т. |
першаапо́сталам |
першаапо́сталамі |
М. |
першаапо́стале |
першаапо́сталах |
Крыніцы:
piskunou2012.
першаасно́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першаасно́ва |
першаасно́вы |
Р. |
першаасно́вы |
першаасно́ў |
Д. |
першаасно́ве |
першаасно́вам |
В. |
першаасно́ву |
першаасно́вы |
Т. |
першаасно́вай першаасно́ваю |
першаасно́вамі |
М. |
першаасно́ве |
першаасно́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Першабацу́нскі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
м. |
Н. |
Першабацу́нскі |
Р. |
Першабацу́нскага |
Д. |
Першабацу́нскаму |
В. |
Першабацу́нскі |
Т. |
Першабацу́нскім |
М. |
Першабацу́нскім |
першабудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першабудаўні́к |
першабудаўнікі́ |
Р. |
першабудаўніка́ |
першабудаўніко́ў |
Д. |
першабудаўніку́ |
першабудаўніка́м |
В. |
першабудаўніка́ |
першабудаўніко́ў |
Т. |
першабудаўніко́м |
першабудаўніка́мі |
М. |
першабудаўніку́ |
першабудаўніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
першабы́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
першабы́тна |
- |
- |