першабудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
першабудаўні́к | першабудаўнікі́ | |
першабудаўніка́ | першабудаўніко́ў | |
першабудаўніку́ | першабудаўніка́м | |
першабудаўніка́ | першабудаўніко́ў | |
першабудаўніко́м | першабудаўніка́мі | |
першабудаўніку́ | першабудаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)