Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзірбалы́знуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзірбалы́зну дзірбалы́знем
2-я ас. дзірбалы́знеш дзірбалы́знеце
3-я ас. дзірбалы́зне дзірбалы́знуць
Прошлы час
м. дзірбалы́знуў дзірбалы́знулі
ж. дзірбалы́знула
н. дзірбалы́знула
Загадны лад
2-я ас. дзірбалы́зні дзірбалы́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзірбалы́знуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дзірва́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзірва́н дзірваны́
Р. дзірвану́ дзірвано́ў
Д. дзірвану́ дзірвана́м
В. дзірва́н дзірваны́
Т. дзірвано́м дзірвана́мі
М. дзірване́ дзірвана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзірванападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзірванападо́бны дзірванападо́бная дзірванападо́бнае дзірванападо́бныя
Р. дзірванападо́бнага дзірванападо́бнай
дзірванападо́бнае		 дзірванападо́бнага дзірванападо́бных
Д. дзірванападо́бнаму дзірванападо́бнай дзірванападо́бнаму дзірванападо́бным
В. дзірванападо́бны (неадуш.)
дзірванападо́бнага (адуш.)		 дзірванападо́бную дзірванападо́бнае дзірванападо́бныя (неадуш.)
дзірванападо́бных (адуш.)
Т. дзірванападо́бным дзірванападо́бнай
дзірванападо́бнаю		 дзірванападо́бным дзірванападо́бнымі
М. дзірванападо́бным дзірванападо́бнай дзірванападо́бным дзірванападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

дзірване́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дзірване́е дзірване́юць
Прошлы час
м. дзірване́ў дзірване́лі
ж. дзірване́ла
н. дзірване́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзірвані́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дзірвані́стасць
Р. дзірвані́стасці
Д. дзірвані́стасці
В. дзірвані́стасць
Т. дзірвані́стасцю
М. дзірвані́стасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дзірвані́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзірвані́сты дзірвані́стая дзірвані́стае дзірвані́стыя
Р. дзірвані́стага дзірвані́стай
дзірвані́стае		 дзірвані́стага дзірвані́стых
Д. дзірвані́стаму дзірвані́стай дзірвані́стаму дзірвані́стым
В. дзірвані́сты (неадуш.)
дзірвані́стага (адуш.)		 дзірвані́стую дзірвані́стае дзірвані́стыя (неадуш.)
дзірвані́стых (адуш.)
Т. дзірвані́стым дзірвані́стай
дзірвані́стаю		 дзірвані́стым дзірвані́стымі
М. дзірвані́стым дзірвані́стай дзірвані́стым дзірвані́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзірва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзірва́нне
Р. дзірва́ння
Д. дзірва́нню
В. дзірва́нне
Т. дзірва́ннем
М. дзірва́нні

Крыніцы: piskunou2012.

дзірва́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзірва́нны дзірва́нная дзірва́ннае дзірва́нныя
Р. дзірва́ннага дзірва́ннай
дзірва́ннае		 дзірва́ннага дзірва́нных
Д. дзірва́ннаму дзірва́ннай дзірва́ннаму дзірва́нным
В. дзірва́нны (неадуш.)
дзірва́ннага (адуш.)		 дзірва́нную дзірва́ннае дзірва́нныя (неадуш.)
дзірва́нных (адуш.)
Т. дзірва́нным дзірва́ннай
дзірва́ннаю		 дзірва́нным дзірва́ннымі
М. дзірва́нным дзірва́ннай дзірва́нным дзірва́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дзірва́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзірва́нчык
Р. дзірва́нчыку
Д. дзірва́нчыку
В. дзірва́нчык
Т. дзірва́нчыкам
М. дзірва́нчыку

Крыніцы: piskunou2012.

дзі́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзі́рка дзі́ркі
Р. дзі́ркі дзі́рак
Д. дзі́рцы дзі́ркам
В. дзі́рку дзі́ркі
Т. дзі́ркай
дзі́ркаю		 дзі́ркамі
М. дзі́рцы дзі́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.