дзірва́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзірва́нны дзірва́нная дзірва́ннае дзірва́нныя
Р. дзірва́ннага дзірва́ннай
дзірва́ннае		 дзірва́ннага дзірва́нных
Д. дзірва́ннаму дзірва́ннай дзірва́ннаму дзірва́нным
В. дзірва́нны (неадуш.)
дзірва́ннага (адуш.)		 дзірва́нную дзірва́ннае дзірва́нныя (неадуш.)
дзірва́нных (адуш.)
Т. дзірва́нным дзірва́ннай
дзірва́ннаю		 дзірва́нным дзірва́ннымі
М. дзірва́нным дзірва́ннай дзірва́нным дзірва́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)