Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гу́нтар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гу́нтар гу́нтары
Р. гу́нтара гу́нтараў
Д. гу́нтару гу́нтарам
В. гу́нтара гу́нтараў
Т. гу́нтарам гу́нтарамі
М. гу́нтары гу́нтарах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Гу́нчанкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гу́нчанкі
Р. Гу́нчанак
Гу́нчанкаў
Д. Гу́нчанкам
В. Гу́нчанкі
Т. Гу́нчанкамі
М. Гу́нчанках

Гу́ньбаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гу́ньбаўшчына
Р. Гу́ньбаўшчыны
Д. Гу́ньбаўшчыне
В. Гу́ньбаўшчыну
Т. Гу́ньбаўшчынай
Гу́ньбаўшчынаю
М. Гу́ньбаўшчыне

гу́нька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́нька гу́нькі
Р. гу́нькі гу́нек
Д. гу́ньцы гу́нькам
В. гу́ньку гу́нькі
Т. гу́нькай
гу́нькаю
гу́нькамі
М. гу́ньцы гу́ньках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́нькавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́нькавы гу́нькавая гу́нькавае гу́нькавыя
Р. гу́нькавага гу́нькавай
гу́нькавае
гу́нькавага гу́нькавых
Д. гу́нькаваму гу́нькавай гу́нькаваму гу́нькавым
В. гу́нькавы (неадуш.)
гу́нькавага (адуш.)
гу́нькавую гу́нькавае гу́нькавыя (неадуш.)
гу́нькавых (адуш.)
Т. гу́нькавым гу́нькавай
гу́нькаваю
гу́нькавым гу́нькавымі
М. гу́нькавым гу́нькавай гу́нькавым гу́нькавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

гу́п

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

гу́панне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гу́панне
Р. гу́пання
Д. гу́панню
В. гу́панне
Т. гу́паннем
М. гу́панні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

гу́пат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гу́пат
Р. гу́пату
Д. гу́пату
В. гу́пат
Т. гу́патам
М. гу́паце

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́паць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гу́паю гу́паем
2-я ас. гу́паеш гу́паеце
3-я ас. гу́пае гу́паюць
Прошлы час
м. гу́паў гу́палі
ж. гу́пала
н. гу́пала
Загадны лад
2-я ас. гу́пай гу́пайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гу́паючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́пі

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. гу́пі гу́пі
Р. гу́пі гу́пі
Д. гу́пі гу́пі
В. гу́пі гу́пі
Т. гу́пі гу́пі
М. гу́пі гу́пі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.