упрыго́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упрыго́ню |
упрыго́нім |
2-я ас. |
упрыго́ніш |
упрыго́ніце |
3-я ас. |
упрыго́ніць |
упрыго́няць |
Прошлы час |
м. |
упрыго́ніў |
упрыго́нілі |
ж. |
упрыго́ніла |
н. |
упрыго́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
упрыго́нь |
упрыго́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
упрыго́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
упрыго́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
упрыго́ньванне |
Р. |
упрыго́ньвання |
Д. |
упрыго́ньванню |
В. |
упрыго́ньванне |
Т. |
упрыго́ньваннем |
М. |
упрыго́ньванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
упрыго́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упрыго́ньваю |
упрыго́ньваем |
2-я ас. |
упрыго́ньваеш |
упрыго́ньваеце |
3-я ас. |
упрыго́ньвае |
упрыго́ньваюць |
Прошлы час |
м. |
упрыго́ньваў |
упрыго́ньвалі |
ж. |
упрыго́ньвала |
н. |
упрыго́ньвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
упрыго́ньвай |
упрыго́ньвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
упрыго́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
упры́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упры́джуся |
упры́дзімся |
2-я ас. |
упры́дзішся |
упры́дзіцеся |
3-я ас. |
упры́дзіцца |
упры́дзяцца |
Прошлы час |
м. |
упры́дзіўся |
упры́дзіліся |
ж. |
упры́дзілася |
н. |
упры́дзілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
упры́дзься |
упры́дзьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
упры́дзіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
упрызвыча́енне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
упрызвыча́енне |
Р. |
упрызвыча́ення |
Д. |
упрызвыча́енню |
В. |
упрызвыча́енне |
Т. |
упрызвыча́еннем |
М. |
упрызвыча́енні |
Крыніцы:
piskunou2012.
упрызвыча́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
упрызвыча́ены |
упрызвыча́еная |
упрызвыча́енае |
упрызвыча́еныя |
Р. |
упрызвыча́енага |
упрызвыча́енай упрызвыча́енае |
упрызвыча́енага |
упрызвыча́еных |
Д. |
упрызвыча́енаму |
упрызвыча́енай |
упрызвыча́енаму |
упрызвыча́еным |
В. |
упрызвыча́ены (неадуш.) упрызвыча́енага (адуш.) |
упрызвыча́еную |
упрызвыча́енае |
упрызвыча́еныя (неадуш.) упрызвыча́еных (адуш.) |
Т. |
упрызвыча́еным |
упрызвыча́енай упрызвыча́енаю |
упрызвыча́еным |
упрызвыча́енымі |
М. |
упрызвыча́еным |
упрызвыча́енай |
упрызвыча́еным |
упрызвыча́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
упрызвыча́іцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упрызвыча́юся |
упрызвыча́імся |
2-я ас. |
упрызвыча́ішся |
упрызвыча́іцеся |
3-я ас. |
упрызвыча́іцца |
упрызвыча́яцца |
Прошлы час |
м. |
упрызвыча́іўся |
упрызвыча́іліся |
ж. |
упрызвыча́ілася |
н. |
упрызвыча́ілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
упрызвыча́іўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
упрызвыча́іць
‘увесці што-небудзь у звычай’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упрызвыча́ю |
упрызвыча́ім |
2-я ас. |
упрызвыча́іш |
упрызвыча́іце |
3-я ас. |
упрызвыча́іць |
упрызвыча́яць |
Прошлы час |
м. |
упрызвыча́іў |
упрызвыча́ілі |
ж. |
упрызвыча́іла |
н. |
упрызвыча́іла |
Загадны лад |
2-я ас. |
упрызвыча́й |
упрызвыча́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
упрызвыча́іўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
упрызвыча́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
упрызвыча́йванне |
Р. |
упрызвыча́йвання |
Д. |
упрызвыча́йванню |
В. |
упрызвыча́йванне |
Т. |
упрызвыча́йваннем |
М. |
упрызвыча́йванні |
Крыніцы:
piskunou2012.