упрыго́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
упрыго́ньванне | |
упрыго́ньвання | |
упрыго́ньванню | |
упрыго́ньванне | |
упрыго́ньваннем | |
упрыго́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)