Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзіра́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дзіра́ва дзіра́вей -

дзірава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзірава́ты дзірава́тая дзірава́тае дзірава́тыя
Р. дзірава́тага дзірава́тай
дзірава́тае		 дзірава́тага дзірава́тых
Д. дзірава́таму дзірава́тай дзірава́таму дзірава́тым
В. дзірава́ты (неадуш.)
дзірава́тага (адуш.)		 дзірава́тую дзірава́тае дзірава́тыя (неадуш.)
дзірава́тых (адуш.)
Т. дзірава́тым дзірава́тай
дзірава́таю		 дзірава́тым дзірава́тымі
М. дзірава́тым дзірава́тай дзірава́тым дзірава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

дзіра́венькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіра́венькі дзіра́венькая дзіра́венькае дзіра́венькія
Р. дзіра́венькага дзіра́венькай
дзіра́венькае		 дзіра́венькага дзіра́венькіх
Д. дзіра́венькаму дзіра́венькай дзіра́венькаму дзіра́венькім
В. дзіра́венькі (неадуш.)
дзіра́венькага (адуш.)		 дзіра́венькую дзіра́венькае дзіра́венькія (неадуш.)
дзіра́венькіх (адуш.)
Т. дзіра́венькім дзіра́венькай
дзіра́венькаю		 дзіра́венькім дзіра́венькімі
М. дзіра́венькім дзіра́венькай дзіра́венькім дзіра́венькіх

Крыніцы: piskunou2012.

дзіра́вець

‘набываць дзіркі’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дзіра́вее дзіра́веюць
Прошлы час
м. дзіра́веў дзіра́велі
ж. дзіра́вела
н. дзіра́вела
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзіра́веючы

Крыніцы: piskunou2012.

дзіра́віцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дзіра́віцца дзіра́вяцца
Прошлы час
м. дзіра́віўся дзіра́віліся
ж. дзіра́вілася
н. дзіра́вілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дзіра́віць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзіра́ўлю дзіра́вім
2-я ас. дзіра́віш дзіра́віце
3-я ас. дзіра́віць дзіра́вяць
Прошлы час
м. дзіра́віў дзіра́вілі
ж. дзіра́віла
н. дзіра́віла
Загадны лад
2-я ас. дзіра́ў дзіра́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзіра́вячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзіра́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіра́вы дзіра́вая дзіра́вае дзіра́выя
Р. дзіра́вага дзіра́вай
дзіра́вае		 дзіра́вага дзіра́вых
Д. дзіра́ваму дзіра́вай дзіра́ваму дзіра́вым
В. дзіра́вы (неадуш.)
дзіра́вага (адуш.)		 дзіра́вую дзіра́вае дзіра́выя (неадуш.)
дзіра́вых (адуш.)
Т. дзіра́вым дзіра́вай
дзіра́ваю		 дзіра́вым дзіра́вымі
М. дзіра́вым дзіра́вай дзіра́вым дзіра́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзірако́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзірако́л дзірако́лы
Р. дзірако́ла дзірако́лаў
Д. дзірако́лу дзірако́лам
В. дзірако́л дзірако́лы
Т. дзірако́лам дзірако́ламі
М. дзірако́ле дзірако́лах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

дзі́рачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзі́рачка дзі́рачкі
Р. дзі́рачкі дзі́рачак
Д. дзі́рачцы дзі́рачкам
В. дзі́рачку дзі́рачкі
Т. дзі́рачкай
дзі́рачкаю		 дзі́рачкамі
М. дзі́рачцы дзі́рачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзі́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзі́рачны дзі́рачная дзі́рачнае дзі́рачныя
Р. дзі́рачнага дзі́рачнай
дзі́рачнае		 дзі́рачнага дзі́рачных
Д. дзі́рачнаму дзі́рачнай дзі́рачнаму дзі́рачным
В. дзі́рачны (неадуш.)
дзі́рачнага (адуш.)		 дзі́рачную дзі́рачнае дзі́рачныя (неадуш.)
дзі́рачных (адуш.)
Т. дзі́рачным дзі́рачнай
дзі́рачнаю		 дзі́рачным дзі́рачнымі
М. дзі́рачным дзі́рачнай дзі́рачным дзі́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.