дзірако́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дзірако́л | дзірако́лы | |
| дзірако́ла | дзірако́лаў | |
| дзірако́лу | дзірако́лам | |
| дзірако́л | дзірако́лы | |
| дзірако́лам | дзірако́ламі | |
| дзірако́ле | дзірако́лах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)