Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адно́снік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адно́снік адно́снікі
Р. адно́сніка адно́снікаў
Д. адно́сніку адно́снікам
В. адно́снік адно́снікі
Т. адно́снікам адно́снікамі
М. адно́сніку адно́сніках

Крыніцы: piskunou2012.

адно́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адно́сны адно́сная адно́снае адно́сныя
Р. адно́снага адно́снай
адно́снае		 адно́снага адно́сных
Д. адно́снаму адно́снай адно́снаму адно́сным
В. адно́сны (неадуш.)
адно́снага (адуш.)		 адно́сную адно́снае адно́сныя (неадуш.)
адно́сных (адуш.)
Т. адно́сным адно́снай
адно́снаю		 адно́сным адно́снымі
М. адно́сным адно́снай адно́сным адно́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адно́счык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адно́счык адно́счыкі
Р. адно́счыка адно́счыкаў
Д. адно́счыку адно́счыкам
В. адно́счыка адно́счыкаў
Т. адно́счыкам адно́счыкамі
М. адно́счыку адно́счыках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адно́ўлена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адно́ўлена - -

адно́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адно́ўлены адно́ўленая адно́ўленае адно́ўленыя
Р. адно́ўленага адно́ўленай
адно́ўленае		 адно́ўленага адно́ўленых
Д. адно́ўленаму адно́ўленай адно́ўленаму адно́ўленым
В. адно́ўлены (неадуш.)
адно́ўленага (адуш.)		 адно́ўленую адно́ўленае адно́ўленыя (неадуш.)
адно́ўленых (адуш.)
Т. адно́ўленым адно́ўленай
адно́ўленаю		 адно́ўленым адно́ўленымі
М. адно́ўленым адно́ўленай адно́ўленым адно́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адно́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адно́ўлены адно́ўленая адно́ўленае адно́ўленыя
Р. адно́ўленага адно́ўленай
адно́ўленае		 адно́ўленага адно́ўленых
Д. адно́ўленаму адно́ўленай адно́ўленаму адно́ўленым
В. адно́ўлены (неадуш.)
адно́ўленага (адуш.)		 адно́ўленую адно́ўленае адно́ўленыя (неадуш.)
адно́ўленых (адуш.)
Т. адно́ўленым адно́ўленай
адно́ўленаю		 адно́ўленым адно́ўленымі
М. адно́ўленым адно́ўленай адно́ўленым адно́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адно́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адно́ўлены адно́ўленая адно́ўленае адно́ўленыя
Р. адно́ўленага адно́ўленай
адно́ўленае		 адно́ўленага адно́ўленых
Д. адно́ўленаму адно́ўленай адно́ўленаму адно́ўленым
В. адно́ўлены (неадуш.)
адно́ўленага (адуш.)		 адно́ўленую адно́ўленае адно́ўленыя (неадуш.)
адно́ўленых (адуш.)
Т. адно́ўленым адно́ўленай
адно́ўленаю		 адно́ўленым адно́ўленымі
М. адно́ўленым адно́ўленай адно́ўленым адно́ўленых

Кароткая форма: адно́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адно́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адно́ўнік адно́ўнікі
Р. адно́ўніку адно́ўнікаў
Д. адно́ўніку адно́ўнікам
В. адно́ўнік адно́ўнікі
Т. адно́ўнікам адно́ўнікамі
М. адно́ўніку адно́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

адно́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адно́ўніца адно́ўніцы
Р. адно́ўніцы адно́ўніц
Д. адно́ўніцы адно́ўніцам
В. адно́ўніцу адно́ўніц
Т. адно́ўніцай
адно́ўніцаю		 адно́ўніцамі
М. адно́ўніцы адно́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

адно́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адно́ўны адно́ўная адно́ўнае адно́ўныя
Р. адно́ўнага адно́ўнай
адно́ўнае		 адно́ўнага адно́ўных
Д. адно́ўнаму адно́ўнай адно́ўнаму адно́ўным
В. адно́ўны (неадуш.)
адно́ўнага (адуш.)		 адно́ўную адно́ўнае адно́ўныя (неадуш.)
адно́ўных (адуш.)
Т. адно́ўным адно́ўнай
адно́ўнаю		 адно́ўным адно́ўнымі
М. адно́ўным адно́ўнай адно́ўным адно́ўных

Крыніцы: piskunou2012.