адно́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адно́ўніца адно́ўніцы
Р. адно́ўніцы адно́ўніц
Д. адно́ўніцы адно́ўніцам
В. адно́ўніцу адно́ўніц
Т. адно́ўніцай
адно́ўніцаю		 адно́ўніцамі
М. адно́ўніцы адно́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)