адве́зены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адве́зены |
адве́зеная |
адве́зенае |
адве́зеныя |
| Р. |
адве́зенага |
адве́зенай адве́зенае |
адве́зенага |
адве́зеных |
| Д. |
адве́зенаму |
адве́зенай |
адве́зенаму |
адве́зеным |
| В. |
адве́зены (неадуш.) адве́зенага (адуш.) |
адве́зеную |
адве́зенае |
адве́зеныя (неадуш.) адве́зеных (адуш.) |
| Т. |
адве́зеным |
адве́зенай адве́зенаю |
адве́зеным |
адве́зенымі |
| М. |
адве́зеным |
адве́зенай |
адве́зеным |
адве́зеных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адве́зены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адве́зены |
адве́зеная |
адве́зенае |
адве́зеныя |
| Р. |
адве́зенага |
адве́зенай адве́зенае |
адве́зенага |
адве́зеных |
| Д. |
адве́зенаму |
адве́зенай |
адве́зенаму |
адве́зеным |
| В. |
адве́зены (неадуш.) адве́зенага (адуш.) |
адве́зеную |
адве́зенае |
адве́зеныя (неадуш.) адве́зеных (адуш.) |
| Т. |
адве́зеным |
адве́зенай адве́зенаю |
адве́зеным |
адве́зенымі |
| М. |
адве́зеным |
адве́зенай |
адве́зеным |
адве́зеных |
Кароткая форма: адве́зена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адве́зці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адвязу́ |
адвязё́м |
| 2-я ас. |
адвязе́ш |
адвезяце́ |
| 3-я ас. |
адвязе́ |
адвязу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
адвё́з |
адве́злі |
| ж. |
адве́зла |
| н. |
адве́зла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адвязі́ |
адвязі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адвё́зшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адве́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адве́йванне |
| Р. |
адве́йвання |
| Д. |
адве́йванню |
| В. |
адве́йванне |
| Т. |
адве́йваннем |
| М. |
адве́йванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
адве́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адве́йваецца |
адве́йваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
адве́йваўся |
адве́йваліся |
| ж. |
адве́йвалася |
| н. |
адве́йвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адве́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адве́йваю |
адве́йваем |
| 2-я ас. |
адве́йваеш |
адве́йваеце |
| 3-я ас. |
адве́йвае |
адве́йваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адве́йваў |
адве́йвалі |
| ж. |
адве́йвала |
| н. |
адве́йвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адве́йвай |
адве́йвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адве́йваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адвекава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адвекава́ны |
адвекава́ная |
адвекава́нае |
адвекава́ныя |
| Р. |
адвекава́нага |
адвекава́най адвекава́нае |
адвекава́нага |
адвекава́ных |
| Д. |
адвекава́наму |
адвекава́най |
адвекава́наму |
адвекава́ным |
| В. |
адвекава́ны (неадуш.) адвекава́нага (адуш.) |
адвекава́ную |
адвекава́нае |
адвекава́ныя (неадуш.) адвекава́ных (адуш.) |
| Т. |
адвекава́ным |
адвекава́най адвекава́наю |
адвекава́ным |
адвекава́нымі |
| М. |
адвекава́ным |
адвекава́най |
адвекава́ным |
адвекава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адвекава́ць
‘аджыць (адвекаваць век і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адвяку́ю |
адвяку́ем |
| 2-я ас. |
адвяку́еш |
адвяку́еце |
| 3-я ас. |
адвяку́е |
адвяку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
адвекава́ў |
адвекава́лі |
| ж. |
адвекава́ла |
| н. |
адвекава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адвяку́й |
адвяку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адвекава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.