адвекава́ць
‘аджыць (адвекаваць век і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адвяку́ю | адвяку́ем | |
| адвяку́еш | адвяку́еце | |
| адвяку́е | адвяку́юць | |
| Прошлы час | ||
| адвекава́ў | адвекава́лі | |
| адвекава́ла | ||
| адвекава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| адвяку́й | адвяку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адвекава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)