павучы́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
павучы́нка |
павучы́нкі |
Р. |
павучы́нкі |
павучы́нак |
Д. |
павучы́нцы |
павучы́нкам |
В. |
павучы́нку |
павучы́нкі |
Т. |
павучы́нкай павучы́нкаю |
павучы́нкамі |
М. |
павучы́нцы |
павучы́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
павучы́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
павучы́нне |
Р. |
павучы́ння |
Д. |
павучы́нню |
В. |
павучы́нне |
Т. |
павучы́ннем |
М. |
павучы́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
павучы́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павучы́ны |
павучы́ная |
павучы́нае |
павучы́ныя |
Р. |
павучы́нага |
павучы́най павучы́нае |
павучы́нага |
павучы́ных |
Д. |
павучы́наму |
павучы́най |
павучы́наму |
павучы́ным |
В. |
павучы́ны (неадуш.) павучы́нага (адуш.) |
павучы́ную |
павучы́нае |
павучы́ныя (неадуш.) павучы́ных (адуш.) |
Т. |
павучы́ным |
павучы́най павучы́наю |
павучы́ным |
павучы́нымі |
М. |
павучы́ным |
павучы́най |
павучы́ным |
павучы́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павучы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павучу́ся |
паву́чымся |
2-я ас. |
паву́чышся |
паву́чыцеся |
3-я ас. |
паву́чыцца |
паву́чацца |
Прошлы час |
м. |
павучы́ўся |
павучы́ліся |
ж. |
павучы́лася |
н. |
павучы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
павучы́ся |
павучы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павучы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
павучы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павучу́ |
паву́чым |
2-я ас. |
паву́чыш |
паву́чыце |
3-я ас. |
паву́чыць |
паву́чаць |
Прошлы час |
м. |
павучы́ў |
павучы́лі |
ж. |
павучы́ла |
н. |
павучы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
павучы́ |
павучы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павучы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
павучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
павучэ́нне |
павучэ́нні |
Р. |
павучэ́ння |
павучэ́нняў |
Д. |
павучэ́нню |
павучэ́нням |
В. |
павучэ́нне |
павучэ́нні |
Т. |
павучэ́ннем |
павучэ́ннямі |
М. |
павучэ́нні |
павучэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
павыбе́льваны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павыбе́льваны |
павыбе́льваная |
павыбе́льванае |
павыбе́льваныя |
Р. |
павыбе́льванага |
павыбе́льванай павыбе́льванае |
павыбе́льванага |
павыбе́льваных |
Д. |
павыбе́льванаму |
павыбе́льванай |
павыбе́льванаму |
павыбе́льваным |
В. |
павыбе́льваны (неадуш.) павыбе́льванага (адуш.) |
павыбе́льваную |
павыбе́льванае |
павыбе́льваныя (неадуш.) павыбе́льваных (адуш.) |
Т. |
павыбе́льваным |
павыбе́льванай павыбе́льванаю |
павыбе́льваным |
павыбе́льванымі |
М. |
павыбе́льваным |
павыбе́льванай |
павыбе́льваным |
павыбе́льваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
павыбе́льваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павыбе́льваны |
павыбе́льваная |
павыбе́льванае |
павыбе́льваныя |
Р. |
павыбе́льванага |
павыбе́льванай павыбе́льванае |
павыбе́льванага |
павыбе́льваных |
Д. |
павыбе́льванаму |
павыбе́льванай |
павыбе́льванаму |
павыбе́льваным |
В. |
павыбе́льваны (неадуш.) павыбе́льванага (адуш.) |
павыбе́льваную |
павыбе́льванае |
павыбе́льваныя (неадуш.) павыбе́льваных (адуш.) |
Т. |
павыбе́льваным |
павыбе́льванай павыбе́льванаю |
павыбе́льваным |
павыбе́льванымі |
М. |
павыбе́льваным |
павыбе́льванай |
павыбе́льваным |
павыбе́льваных |
Кароткая форма: павыбе́львана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
павыбе́львацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
павыбе́льваецца |
павыбе́льваюцца |
Прошлы час |
м. |
павыбе́льваўся |
павыбе́льваліся |
ж. |
павыбе́львалася |
н. |
павыбе́львалася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павыбе́льваўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
павыбе́льваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павыбе́льваю |
павыбе́льваем |
2-я ас. |
павыбе́льваеш |
павыбе́льваеце |
3-я ас. |
павыбе́львае |
павыбе́льваюць |
Прошлы час |
м. |
павыбе́льваў |
павыбе́львалі |
ж. |
павыбе́львала |
н. |
павыбе́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
павыбе́львай |
павыбе́львайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павыбе́льваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.