павучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| павучэ́нне | павучэ́нні | |
| павучэ́ння | павучэ́нняў | |
| павучэ́нню | павучэ́нням | |
| павучэ́нне | павучэ́нні | |
| павучэ́ннем | павучэ́ннямі | |
| павучэ́нні | павучэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)