павучы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павучы́ны павучы́ная павучы́нае павучы́ныя
Р. павучы́нага павучы́най
павучы́нае		 павучы́нага павучы́ных
Д. павучы́наму павучы́най павучы́наму павучы́ным
В. павучы́ны (неадуш.)
павучы́нага (адуш.)		 павучы́ную павучы́нае павучы́ныя (неадуш.)
павучы́ных (адуш.)
Т. павучы́ным павучы́най
павучы́наю		 павучы́ным павучы́нымі
М. павучы́ным павучы́най павучы́ным павучы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)