кансалідава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кансалідава́ны |
кансалідава́ная |
кансалідава́нае |
кансалідава́ныя |
| Р. |
кансалідава́нага |
кансалідава́най кансалідава́нае |
кансалідава́нага |
кансалідава́ных |
| Д. |
кансалідава́наму |
кансалідава́най |
кансалідава́наму |
кансалідава́ным |
| В. |
кансалідава́ны (неадуш.) кансалідава́нага (адуш.) |
кансалідава́ную |
кансалідава́нае |
кансалідава́ныя (неадуш.) кансалідава́ных (адуш.) |
| Т. |
кансалідава́ным |
кансалідава́най кансалідава́наю |
кансалідава́ным |
кансалідава́нымі |
| М. |
кансалідава́ным |
кансалідава́най |
кансалідава́ным |
кансалідава́ных |
Кароткая форма: кансалідава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
кансалідава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
кансаліду́ецца |
кансаліду́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
кансалідава́ўся |
кансалідава́ліся |
| ж. |
кансалідава́лася |
| н. |
кансалідава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кансалідава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
кансаліду́ецца |
кансаліду́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
кансалідава́ўся |
кансалідава́ліся |
| ж. |
кансалідава́лася |
| н. |
кансалідава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кансалідава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кансаліду́ю |
кансаліду́ем |
| 2-я ас. |
кансаліду́еш |
кансаліду́еце |
| 3-я ас. |
кансаліду́е |
кансаліду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
кансалідава́ў |
кансалідава́лі |
| ж. |
кансалідава́ла |
| н. |
кансалідава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
кансаліду́й |
кансаліду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
кансаліду́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кансалідава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кансаліду́ю |
кансаліду́ем |
| 2-я ас. |
кансаліду́еш |
кансаліду́еце |
| 3-я ас. |
кансаліду́е |
кансаліду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
кансалідава́ў |
кансалідава́лі |
| ж. |
кансалідава́ла |
| н. |
кансалідава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
кансаліду́й |
кансаліду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
кансалідава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кансаліда́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
кансаліда́цыя |
| Р. |
кансаліда́цыі |
| Д. |
кансаліда́цыі |
| В. |
кансаліда́цыю |
| Т. |
кансаліда́цыяй кансаліда́цыяю |
| М. |
кансаліда́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.