Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

Дзімі́траўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзімі́траўка
Р. Дзімі́траўкі
Д. Дзімі́траўцы
В. Дзімі́траўку
Т. Дзімі́траўкай
Дзімі́траўкаю
М. Дзімі́траўцы

Дзі́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Дзі́на Дзі́ны
Р. Дзі́ны Дзі́н
Д. Дзі́не Дзі́нам
В. Дзі́ну Дзі́н
Т. Дзі́най
Дзі́наю		 Дзі́намі
М. Дзі́не Дзі́нах

Дзіна́равічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзіна́равічы
Р. Дзіна́равіч
Дзіна́равічаў
Д. Дзіна́равічам
В. Дзіна́равічы
Т. Дзіна́равічамі
М. Дзіна́равічах

Дзіне́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзіне́вічы
Р. Дзіне́віч
Дзіне́вічаў
Д. Дзіне́вічам
В. Дзіне́вічы
Т. Дзіне́вічамі
М. Дзіне́вічах

дзі́нь

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

дзі́ньканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзі́ньканне дзі́ньканні
Р. дзі́нькання дзі́ньканняў
Д. дзі́ньканню дзі́ньканням
В. дзі́ньканне дзі́ньканні
Т. дзі́ньканнем дзі́ньканнямі
М. дзі́ньканні дзі́ньканнях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзі́нькаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзі́нькаю дзі́нькаем
2-я ас. дзі́нькаеш дзі́нькаеце
3-я ас. дзі́нькае дзі́нькаюць
Прошлы час
м. дзі́нькаў дзі́нькалі
ж. дзі́нькала
н. дзі́нькала
Загадны лад
2-я ас. дзі́нькай дзі́нькайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзі́нькаючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзі́нькнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзі́нькну дзі́нькнем
2-я ас. дзі́нькнеш дзі́нькнеце
3-я ас. дзі́нькне дзі́нькнуць
Прошлы час
м. дзі́нькнуў дзі́нькнулі
ж. дзі́нькнула
н. дзі́нькнула
Загадны лад
2-я ас. дзі́нькні дзі́нькніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзі́нькнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзінь-дзінь

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзіра́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзіра́ дзі́ры
дзіры́
Р. дзіры́ дзі́р
Д. дзіры́ дзі́рам
В. дзіру́ дзі́ры
дзіры́
Т. дзіро́й
дзіро́ю		 дзі́рамі
М. дзіры́ дзі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.