гумо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гумо́вы |
гумо́вая |
гумо́вае |
гумо́выя |
| Р. |
гумо́вага |
гумо́вай гумо́вае |
гумо́вага |
гумо́вых |
| Д. |
гумо́ваму |
гумо́вай |
гумо́ваму |
гумо́вым |
| В. |
гумо́вы (неадуш.) гумо́вага (адуш.) |
гумо́вую |
гумо́вае |
гумо́выя (неадуш.) гумо́вых (адуш.) |
| Т. |
гумо́вым |
гумо́вай гумо́ваю |
гумо́вым |
гумо́вымі |
| М. |
гумо́вым |
гумо́вай |
гумо́вым |
гумо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
гумо́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гумо́з |
| Р. |
гумо́зу |
| Д. |
гумо́зу |
| В. |
гумо́з |
| Т. |
гумо́зам |
| М. |
гумо́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гумо́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гумо́за |
| Р. |
гумо́зы |
| Д. |
гумо́зе |
| В. |
гумо́зу |
| Т. |
гумо́зай гумо́заю |
| М. |
гумо́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гумо́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гумо́зны |
гумо́зная |
гумо́знае |
гумо́зныя |
| Р. |
гумо́знага |
гумо́знай гумо́знае |
гумо́знага |
гумо́зных |
| Д. |
гумо́знаму |
гумо́знай |
гумо́знаму |
гумо́зным |
| В. |
гумо́зны (неадуш.) гумо́знага (адуш.) |
гумо́зную |
гумо́знае |
гумо́зныя (неадуш.) гумо́зных (адуш.) |
| Т. |
гумо́зным |
гумо́знай гумо́знаю |
гумо́зным |
гумо́знымі |
| М. |
гумо́зным |
гумо́знай |
гумо́зным |
гумо́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гумо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гумо́р |
| Р. |
гумо́ру |
| Д. |
гумо́ру |
| В. |
гумо́р |
| Т. |
гумо́рам |
| М. |
гумо́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гумо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гумо́ўка |
гумо́ўкі |
| Р. |
гумо́ўкі |
гумо́вак |
| Д. |
гумо́ўцы |
гумо́ўкам |
| В. |
гумо́ўку |
гумо́ўкі |
| Т. |
гумо́ўкай гумо́ўкаю |
гумо́ўкамі |
| М. |
гумо́ўцы |
гумо́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гумпла́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гумпла́стыка |
| Р. |
гумпла́стыкі |
| Д. |
гумпла́стыцы |
| В. |
гумпла́стыку |
| Т. |
гумпла́стыкай гумпла́стыкаю |
| М. |
гумпла́стыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
гу́мус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гу́мус |
| Р. |
гу́мусу |
| Д. |
гу́мусу |
| В. |
гу́мус |
| Т. |
гу́мусам |
| М. |
гу́мусе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гумусава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гумусава́ны |
гумусава́ная |
гумусава́нае |
гумусава́ныя |
| Р. |
гумусава́нага |
гумусава́най гумусава́нае |
гумусава́нага |
гумусава́ных |
| Д. |
гумусава́наму |
гумусава́най |
гумусава́наму |
гумусава́ным |
| В. |
гумусава́ны (неадуш.) гумусава́нага (адуш.) |
гумусава́ную |
гумусава́нае |
гумусава́ныя (неадуш.) гумусава́ных (адуш.) |
| Т. |
гумусава́ным |
гумусава́най гумусава́наю |
гумусава́ным |
гумусава́нымі |
| М. |
гумусава́ным |
гумусава́най |
гумусава́ным |
гумусава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.