апе́сціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апе́шчу |
апе́сцім |
| 2-я ас. |
апе́сціш |
апе́сціце |
| 3-я ас. |
апе́сціць |
апе́сцяць |
| Прошлы час |
| м. |
апе́сціў |
апе́сцілі |
| ж. |
апе́сціла |
| н. |
апе́сціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
апе́сці |
апе́сціце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
апе́сціўшы |
Крыніцы:
tsbm1984.
апе́таваць
‘пабіць, моцна збіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апе́тую |
апе́туем |
| 2-я ас. |
апе́туеш |
апе́туеце |
| 3-я ас. |
апе́туе |
апе́туюць |
| Прошлы час |
| м. |
апе́таваў |
апе́тавалі |
| ж. |
апе́тавала |
| н. |
апе́тавала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
апе́туй |
апе́туйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
апе́туючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
апе́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апе́ты |
апе́тая |
апе́тае |
апе́тыя |
| Р. |
апе́тага |
апе́тай апе́тае |
апе́тага |
апе́тых |
| Д. |
апе́таму |
апе́тай |
апе́таму |
апе́тым |
| В. |
апе́ты (неадуш.) апе́тага (адуш.) |
апе́тую |
апе́тае |
апе́тыя (неадуш.) апе́тых (адуш.) |
| Т. |
апе́тым |
апе́тай апе́таю |
апе́тым |
апе́тымі |
| М. |
апе́тым |
апе́тай |
апе́тым |
апе́тых |
Кароткая форма: апе́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апеты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
апеты́т |
| Р. |
апеты́ту |
| Д. |
апеты́ту |
| В. |
апеты́т |
| Т. |
апеты́там |
| М. |
апеты́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апеты́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| апеты́тна |
апеты́тней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
апеты́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
апеты́тнасць |
| Р. |
апеты́тнасці |
| Д. |
апеты́тнасці |
| В. |
апеты́тнасць |
| Т. |
апеты́тнасцю |
| М. |
апеты́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
апеты́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апеты́тны |
апеты́тная |
апеты́тнае |
апеты́тныя |
| Р. |
апеты́тнага |
апеты́тнай апеты́тнае |
апеты́тнага |
апеты́тных |
| Д. |
апеты́тнаму |
апеты́тнай |
апеты́тнаму |
апеты́тным |
| В. |
апеты́тны (неадуш.) апеты́тнага (адуш.) |
апеты́тную |
апеты́тнае |
апеты́тныя (неадуш.) апеты́тных (адуш.) |
| Т. |
апеты́тным |
апеты́тнай апеты́тнаю |
апеты́тным |
апеты́тнымі |
| М. |
апеты́тным |
апеты́тнай |
апеты́тным |
апеты́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апеты́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апеты́цік |
апеты́цікі |
| Р. |
апеты́ціку |
апеты́цікаў |
| Д. |
апеты́ціку |
апеты́цікам |
| В. |
апеты́цік |
апеты́цікі |
| Т. |
апеты́цікам |
апеты́цікамі |
| М. |
апеты́ціку |
апеты́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.