апе́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апе́шчу апе́сцім
2-я ас. апе́сціш апе́сціце
3-я ас. апе́сціць апе́сцяць
Прошлы час
м. апе́сціў апе́сцілі
ж. апе́сціла
н. апе́сціла
Загадны лад
2-я ас. апе́сці апе́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час апе́сціўшы

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)