карве́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
карве́тны |
карве́тная |
карве́тнае |
карве́тныя |
Р. |
карве́тнага |
карве́тнай карве́тнае |
карве́тнага |
карве́тных |
Д. |
карве́тнаму |
карве́тнай |
карве́тнаму |
карве́тным |
В. |
карве́тны (неадуш.) карве́тнага (адуш.) |
карве́тную |
карве́тнае |
карве́тныя (неадуш.) карве́тных (адуш.) |
Т. |
карве́тным |
карве́тнай карве́тнаю |
карве́тным |
карве́тнымі |
М. |
карве́тным |
карве́тнай |
карве́тным |
карве́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Карвэ́лі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Карвэ́лі |
Р. |
Карвэ́ль Карвэ́ляў |
Д. |
Карвэ́лям |
В. |
Карвэ́лі |
Т. |
Карвэ́лямі |
М. |
Карвэ́лях |
карга́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
карга́ |
ко́ргі каргі́ |
Р. |
каргі́ |
ко́рг ко́ргаў |
Д. |
карзе́ |
ко́ргам |
В. |
каргу́ |
ко́рг ко́ргаў |
Т. |
карго́й карго́ю |
ко́ргамі |
М. |
карзе́ |
ко́ргах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Каргаўды́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Каргаўды́ |
Р. |
Каргаўдо́ў |
Д. |
Каргаўда́м |
В. |
Каргаўды́ |
Т. |
Каргаўда́мі |
М. |
Каргаўда́х |
ка́рда
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ка́рда |
Р. |
ка́рды |
Д. |
ка́рдзе |
В. |
ка́рду |
Т. |
ка́рдай ка́рдаю |
М. |
ка́рдзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
кардава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
карду́ецца |
карду́юцца |
Прошлы час |
м. |
кардава́ўся |
кардава́ліся |
ж. |
кардава́лася |
н. |
кардава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
кардава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
карду́ю |
карду́ем |
2-я ас. |
карду́еш |
карду́еце |
3-я ас. |
карду́е |
карду́юць |
Прошлы час |
м. |
кардава́ў |
кардава́лі |
ж. |
кардава́ла |
н. |
кардава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
карду́й |
карду́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
карду́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
ка́рдавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ка́рдавы |
ка́рдавая |
ка́рдавае |
ка́рдавыя |
Р. |
ка́рдавага |
ка́рдавай ка́рдавае |
ка́рдавага |
ка́рдавых |
Д. |
ка́рдаваму |
ка́рдавай |
ка́рдаваму |
ка́рдавым |
В. |
ка́рдавы (неадуш.) ка́рдавага (адуш.) |
ка́рдавую |
ка́рдавае |
ка́рдавыя (неадуш.) ка́рдавых (адуш.) |
Т. |
ка́рдавым |
ка́рдавай ка́рдаваю |
ка́рдавым |
ка́рдавымі |
М. |
ка́рдавым |
ка́рдавай |
ка́рдавым |
ка́рдавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
кардаі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кардаі́т |
кардаі́ты |
Р. |
кардаі́та |
кардаі́таў |
Д. |
кардаі́ту |
кардаі́там |
В. |
кардаі́т |
кардаі́ты |
Т. |
кардаі́там |
кардаі́тамі |
М. |
кардаі́це |
кардаі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.