Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

абяссэ́ншванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	абяссэ́ншванне
Р.	абяссэ́ншвання
Д.	абяссэ́ншванню
В.	абяссэ́ншванне
Т.	абяссэ́ншваннем
М.	абяссэ́ншванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

абяссэ́ншвацца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	абяссэ́ншваецца	абяссэ́ншваюцца
Прошлы час
м.	абяссэ́ншваўся	абяссэ́ншваліся
ж.	абяссэ́ншвалася
н.	абяссэ́ншвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час	абяссэ́ншваючыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абяссэ́ншваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	абяссэ́ншваю	абяссэ́ншваем
2-я ас.	абяссэ́ншваеш	абяссэ́ншваеце
3-я ас.	абяссэ́ншвае	абяссэ́ншваюць
Прошлы час
м.	абяссэ́ншваў	абяссэ́ншвалі
ж.	абяссэ́ншвала
н.	абяссэ́ншвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час	абяссэ́ншваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абястлу́сціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	абястлу́сціцца	абястлу́сцяцца
Прошлы час
м.	абястлу́сціўся	абястлу́сціліся
ж.	абястлу́сцілася
н.	абястлу́сцілася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абястлу́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	абястлу́шчу	абястлу́сцім
2-я ас.	абястлу́сціш	абястлу́сціце
3-я ас.	абястлу́сціць	абястлу́сцяць
Прошлы час
м.	абястлу́сціў	абястлу́сцілі
ж.	абястлу́сціла
н.	абястлу́сціла
Загадны лад
2-я ас.	абястлу́сці	абястлу́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час	абястлу́сціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абястлу́шчаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абястлу́шчаны	абястлу́шчаная	абястлу́шчанае	абястлу́шчаныя
Р.	абястлу́шчанага	абястлу́шчанай абястлу́шчанае	абястлу́шчанага	абястлу́шчаных
Д.	абястлу́шчанаму	абястлу́шчанай	абястлу́шчанаму	абястлу́шчаным
В.	абястлу́шчаны (неадуш.) абястлу́шчанага (адуш.)	абястлу́шчаную	абястлу́шчанае	абястлу́шчаныя (неадуш.) абястлу́шчаных (адуш.)
Т.	абястлу́шчаным	абястлу́шчанай абястлу́шчанаю	абястлу́шчаным	абястлу́шчанымі
М.	абястлу́шчаным	абястлу́шчанай	абястлу́шчаным	абястлу́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абястлу́шчаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абястлу́шчаны	абястлу́шчаная	абястлу́шчанае	абястлу́шчаныя
Р.	абястлу́шчанага	абястлу́шчанай абястлу́шчанае	абястлу́шчанага	абястлу́шчаных
Д.	абястлу́шчанаму	абястлу́шчанай	абястлу́шчанаму	абястлу́шчаным
В.	абястлу́шчаны (неадуш.) абястлу́шчанага (адуш.)	абястлу́шчаную	абястлу́шчанае	абястлу́шчаныя (неадуш.) абястлу́шчаных (адуш.)
Т.	абястлу́шчаным	абястлу́шчанай абястлу́шчанаю	абястлу́шчаным	абястлу́шчанымі
М.	абястлу́шчаным	абястлу́шчанай	абястлу́шчаным	абястлу́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абястлу́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абястлу́шчаны	абястлу́шчаная	абястлу́шчанае	абястлу́шчаныя
Р.	абястлу́шчанага	абястлу́шчанай абястлу́шчанае	абястлу́шчанага	абястлу́шчаных
Д.	абястлу́шчанаму	абястлу́шчанай	абястлу́шчанаму	абястлу́шчаным
В.	абястлу́шчаны (неадуш.) абястлу́шчанага (адуш.)	абястлу́шчаную	абястлу́шчанае	абястлу́шчаныя (неадуш.) абястлу́шчаных (адуш.)
Т.	абястлу́шчаным	абястлу́шчанай абястлу́шчанаю	абястлу́шчаным	абястлу́шчанымі
М.	абястлу́шчаным	абястлу́шчанай	абястлу́шчаным	абястлу́шчаных

Кароткая форма: абястлу́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абястлу́шчвальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	абястлу́шчвальнік	абястлу́шчвальнікі
Р.	абястлу́шчвальніка	абястлу́шчвальнікаў
Д.	абястлу́шчвальніку	абястлу́шчвальнікам
В.	абястлу́шчвальнік	абястлу́шчвальнікі
Т.	абястлу́шчвальнікам	абястлу́шчвальнікамі
М.	абястлу́шчвальніку	абястлу́шчвальніках

Крыніцы: piskunou2012.

абястлу́шчвальны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абястлу́шчвальны	абястлу́шчвальная	абястлу́шчвальнае	абястлу́шчвальныя
Р.	абястлу́шчвальнага	абястлу́шчвальнай абястлу́шчвальнае	абястлу́шчвальнага	абястлу́шчвальных
Д.	абястлу́шчвальнаму	абястлу́шчвальнай	абястлу́шчвальнаму	абястлу́шчвальным
В.	абястлу́шчвальны (неадуш.) абястлу́шчвальнага (адуш.)	абястлу́шчвальную	абястлу́шчвальнае	абястлу́шчвальныя (неадуш.) абястлу́шчвальных (адуш.)
Т.	абястлу́шчвальным	абястлу́шчвальнай абястлу́шчвальнаю	абястлу́шчвальным	абястлу́шчвальнымі
М.	абястлу́шчвальным	абястлу́шчвальнай	абястлу́шчвальным	абястлу́шчвальных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)