абястлу́шчвальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абястлу́шчвальнік абястлу́шчвальнікі
Р. абястлу́шчвальніка абястлу́шчвальнікаў
Д. абястлу́шчвальніку абястлу́шчвальнікам
В. абястлу́шчвальнік абястлу́шчвальнікі
Т. абястлу́шчвальнікам абястлу́шчвальнікамі
М. абястлу́шчвальніку абястлу́шчвальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)